İçimi kurutuyor zaman ağrısı
Rüzgâr saçlarını örtüyor
Soyunuyoruz kuyu başında
Renkler su uykusunda
Utanç kabuk bağlıyor
Biri ip atıyor yukarıya
-Kurtarayım seni, diyor
Bulutlara su çekiyor kuyu
Dudaklarımı ıslatıyor karanlık
Kuyu sıkılınca yalnızlıktan
Gidiyor bir başına
Peşinde yalnızlığı bir ses oluyor
-Beni de götür!