Sevgili günlük, bugün ikinci hayatımın on birinci günü. Tahmin et ne oldu? Ailemin evinde, başka bir gezegenden geldiğini iddia eden manyak bir herif ve o manyağın yaptığı bir robot yüzünden hayatımı sorguladım. Beni tanıdığını söyledi. Beni. Tanıdığını. Söyledi. Ona az kalsın inanacaktım. Çünkü ben her ne kadar yirmi beşimde gibi gözüksemde hala daha küçük bir aptalım. Bezbebek yayınlanacak diye heyecanla annesine koşan, izlediği tüm fantastik filmlerin tretmanını arkadaşlarıyla yazarak paylaşan, günün birinde aldığı ilk arabanın Mercedes SLS AMG gibi görünen bir decepticon olacağına inanan zehirperest bir aptalım hemde. Büyüme imkanım vardı ancak ellerimden alındı. Bu yüzden beni anla. Daha sağlam duvarlar örebilmem için akıl ver bana.
