Susuyorum Ali Asaf ağabey! Öyle bir susuyorum ki sessiz sessiz attığım çığlığı bir tek Beyza'm duyuyor!
Kaç yaşında düştüğümü bile bilmediğim gözlerinde yanarken dönüp geçmişime baktığımda sadece seni ve senin parçan olan Beyza'yı hatırlıyorum. Ali Asaf ağabey, Beyza beni karayemiş ağacına çıkarmak için arkamdan iterken, yanımıza gelip "Abim, Zehra'yı rahat bırak. Kelebekler kırılgan olur, bırak Mavi Kelebek'te seni burada beklesin. " dediğinde mi düştüm gözlerinin toprak kahvesine? Yoksa yaylada çimenler arasında yalın ayak dolaşırken, "Mavi bakan hanım, niye terliksiz dolaşıp canının yanmasına müsaade ediyorsun?" deyip de ayağıma batan dikenleri özenle temizlerken mi? Beş yaş, beşşşşş! Dünyanın sonu olan aramızda ki bu beş yaş mıydı, yoksa amcanın kızı olmam mı?.. Haa tabi yaa dünyanın sonu olan, senin doğrularındı! Ali Asaf aynı evde büyüdüğü amcasının kızına, yan gözle bakmaz! Neden? Ali Asaf'ın doğruları her şeyin önünde... Öyle olsun Ali Asaf AĞABEY! Haniftam serisinin 2. kitabı... Kitap İçerik Listesi TANITIM & ÖZEL |
Bunları da beğenebilirsiniz
|
0% |