Gündüzleri saçarken etrafa hüzünlü gülücükleri,

Bir dert bekliyor kana susamış bitmek bilmeyen geceleri,

Sağı solu derken seni beni unutmuş anı defterleri,

Yazmış olduğun mektubun gözlerimden dökülen her damlanın tek sebebidir heceleri.

Bak kabuk döküyor gökler gecelere geceler ise denizlere,

Duy ki rüzgarlar fısıldıyor pencerelerden hecelere,

Bense kayboldum inan senin gönül çehrende,

Sense bir geldin bin anlam oldun benim tek heceme.

Hınç dolu dalgalar çarpıyor yalnız kayalıklara,

Bir el değiyor ve gönül ağlıyor vurulan sazlara,

Nice sır dolu kitaplar asılıyor urgan ile soğuk dallara,

Ve nice şiir ağaçları yatıyor dünya üzerinde kara topraklarda.

Tel tel örülmüş ve gerilmiş korku dolu notalar,

Kim bilir ne hikayesi vardı da gözlerini kapatmış Aşık Veysel'e sorarlar,

Düşün ki Ferhat'ı görmüş tanımış bu dağlar ovalar,

Ve düşün ki bu dünyadan geçmiş mavi gözlü Nazım'lar.