Adım adım yürüyorken kendime, koşa koşa da kaçıyordum aslında,

Bir sokağın lambasıyken bir taraftan da dibine düşmeyen mum ışığı,

İki ruhun arasına sıkışan çocuksu hayallerimden ibaret,

Kendime bir yakın bir uzak, bir siyah bir beyaz' dım.

Sahi nerede kaybetmişim kendimi? Hangi an 'da?

İçip içip yüreğimi yok etmişim hangi handa?

Aklım pır pır eder deliriyorum fikirlerim firar,

Gözlerim yaşlar döker ağlıyorum câna zarar.

Cümle-i alemden yok saydım kendimi varlığım sana,

Ne feryad ne figanlar bastırdım şu suskun aşka,

Denizler kadar büyüktü  gözlerin görünmediler de bana,

Ne kalem ne kağıt bıraktım geriye bu katil b'aşka.