Belki bir damla yağmurdur yeryüzünün hasretini dindiren,

Kim bilir bembeyaz dolunaydır belki şu gecenin derdini gizleyen,

Dalından kopmak isteyen yaprağın dermanı olabilirdi bir rüzgar,

Kim bilebilir belki de bir çift gözdür bakıp bakıp anla diyen.

Söylenmemiş kelimeler dolu zihnin her yanında,

Görülmemiş senler ışıl ışıl bak yukarıda,

Düşersin gözlerime yıldız yıldız manzara manzara,

Kazınmamış cümleler kazıdım gel bak parçalanmış hafızama.

Farkında mısın çok zaman geçmiş aslında geçmek bilmemiş,

Gelmişim de ben bu yaşıma izlerin silinmemiş,

Unutmuşum aslında seni değil bizi değil beni kendimi,

Uzattım bak şimdi gökyüzüne gel gel gel de tut ellerimi.

Ben desem yalnızlık birinci anlam birinci tekil,

Koca bir ülke burası fakat sen gönlümde ki tek şehir tek il,

Yürüyorum karanlık sokaklar yanıma yoldaş değil yol bencil,

Buralar bu beden bu tüm benliğim hiç biri ben değil her biri sencil.