Bütün yıldızları çekip alasım var gökyüzünden,

Bir sen kal sadece bütün geceyi öylesine aydınlatan,

Bütün karanlıkları ve siyahlıkları gece örtüsünden alıp,

Bir sen kal gözlerimin gördüğü şu gökyüzünde yüreğimi aydınlatan.

Çekip al aydınlat beni karanlık sokaklardan,

Üstüme üstüme yıkılan binalardan çekip al,

Soğumuş parke taşlara benzemesin yüreğim,

Darlanmasın sokaklar,caddeler ıslatmasın yağmurlar saklanmak zorunda kalmasın gözlerim.

Odamın karanlık köşesinde bekleyen yalnızlığımla alı koyma beni,

Bu duvarlara yazılmasın tırnaklarımdan kopan şiirlerim,

Bu ışıklar ki aydınlatmasın sensiz geceyi,

Ve bu satırlara yazılmasın bizsiz okunan her heceyi.

Baktığımda şu gözlerim her gün çıkan dolunaya,

Görünsün içimden tablolar yazdığım her yıldıza,

Fısıldasın sözlerim mektuplarım ulaşsın o yıldızdan bu yıldıza,

Dökülsün gökyüzünden sözlerim yağmura karışıp damlaya damlaya.