Bi hayat travması beynimde,

Hiç sevemedim ben beni,

Yeni gökyüzü yarattım siyahlar içinde kendime,

Kendimden çok sevdim dolunaydan seni.

Tutamam elin incitir elimi,

Kaçtım durdum içim yedi bitirdi bendini,

Penceremi kapadım bu gün sana,

Nolur gel,gel unuttur bana kendini.

Müzikler sustu sen bana gelince,

Çığlıklar konuştu sen benden gidince,

Yürüdüğüm yollar unuttu beni,

Ben bana sırt çevirip iç çekince.

Ben hiç umut bağlamadım Eylül'e,

Ki umut bağlamadı seni gönlüme,

Üşüyorum ilkbahar uğramadı evime,

Seni özlüyorum şu sıralar bir sonbahar yaprağı elimde.

Bi sevinçle bulutlara saldığım uçurtmam,

Kanadı kırılmış uçurtmam içime batar bulamam,

Bi hüzünle damlar üzerime dokunamam,

Yüzüme çarpar yağmur gözyaşlarımı saklayamam.

Uykusuz gözlerim, kirpiklerime hatıran doldu,

Senli şehirlerim vardı, şimdi kimsesiz çoğu,

Güneş doğmuyor şehrime gel benliğim soğudu,

Siyahlaşmış sokaklarda gördüm kalbi kırık o çocuğu.

Şimdi hüzünle bak kalbime,

Solmuş çiçeklerle mezarımdayım işte,

Kemiklerim sızlar o bi an gönlüme düşse,

Ölürüm inan bu film rüyamda gördüğüm bi düşse.