Sessizleşti her sokak,her cadde ve her şehir,

Bu sabah günaydın değil gün ay değil her günüm bir zehir,

Karanlıklar çoğaldı yine gördüğüm yüz sen hiç değil,

Bu yüz bu ayna şimdi parça parça da artık biz,biz hiç değil.

Yalnızlaştı artık her iki elden birisi,her iki candan kimisi,

Rengarenk düşler mi kurmuştun ? Peki bunlar hangi siyahın hangi grinin etkisi ?

Duvar gibi soğuk,sabah gibi ayaz oldun da,

Geçmedi yüreğime bıraktığı sıcacık,sıcacık gök çehresi.

Ağlaştı her gece,her gece sönük ışıkta donuk şu duvarlar,

Her iz her bakışta ve her kaçışta şu gönül hep seni hatırlar,

Düşün,düşün de bu adam bu adam,

Senin olmadığın her sessizlik ve her yalnızlıkta sırılsıklam ağlar.