Görmen gerek bu sesleri bu tüm çığlıklara boyanmış yüzleri,

Söylesem hiç bir kelimeye dökülmemiş gecenin izleri,

Anlatsam kurduğum yolları görülmemiş ki eşi benzeri,

Kaybetsem zihnimden hayat bulmamış cansız bizleri.

Kolay aslında kaçıp gitmek uzaklara,çok uzaklara,

Ardında bıraktığın tüm hislerin düşmüş bak tuzaklara,

Kurtul gel hisset kendini dokun duvarlarına,

Dokun gel hisset soğukluğunu kendini okuduğun mezar taşlarına.

Bakma gözlerinle  oraya o yalnız taraflara,

Düşme yine siyah rengine kalma orada çık araflara,

Duyma yalnızlığın sesini,duyma o sesi,

Bak kendi gözlerine bak gör benliğinin nefesini.

Sus konuşsun bi yüreğin bırak dökülsün gözünden sözlerin,

Konuşma sakın bekle çıksın içinden kaybolan sessizliğin,

Kaybolsun gitsin uzak diyarlara seni senden eden bu kimsesizliğin,

İsteme çıksın hayatından bu senin siyah gölgeliğin.