Kimsesizliğin ardına gizlenip saklanmış sözcükler,

Yalnızlık içinde kalıplaşmış duyduğun her özneler, her özne ve cümleler,

Kaçarken kendinden ardına dizilmiş korku duyduğun tüm bu gölgeler,

Sabaha gözlerini açtığında hep yanındaydım oysa,

Geçmişte bıraktığın sevgin bak hepsi dün gibi bu gündeler.

Ardın, kanlı bıçaklı koşar adım geçmekte hep kimsesiz gecene,

Yalnızlık senfonisi bu bak  damla damla düşmüş her bir hecene,

Mezar olmuş sözlerin okuyup anlayıpta her  susup geçene,

Ölüm vurmuş suratına ağlamak gülmek ne çare şu kimliksiz çehrene.

Kapalı bir kutuydu kalbim, bir gece söyledim şu yıldıza ve şu dolunaya,

Her beyazda biraz siyah vardır her iyi görünüpte kötü olan vardır elbet içinde dışında şu boş baktığın aynada,

Her sevginin içinde biraz ihanet her gözyaşının birazında bürünmüş olan yalancı iki suret,

Kim suçlu kim doğru ve hangisi yanlış ?

Düşün derin şu zihninde ve gündüzü geceye ikram et.