Duyabiliyor musun susmuşluğumu en sessizlerden,

En diplerden en ıssızlardan çıkmaya çalıştığımı,

Yaşamak varken her zerreni ve her çizgini,

Dokunamadan bulutları hissetmeyi öğretebilir misin toprak altındakini.

Sahi görebiliyor musun keşfedilmemiş gözlerimdeki eşsiz yağmurları,

Ben kapatırken gözlerimi sen duy konuşulmayan sözlerimi,

Konuşulmayan sözlerimden sana hiç bahsedilmemiş,

Sana hiç gösterilmemiş sensizliğin ve bizsizliğin resimlerini.

Çizebilir misin tırnaklarınla duvarlara karışmış korkunun suretini,

Anlatabilir misin benim yerime insanlara,

Korkunun sevgiden üstün niteliklerini,

Ve sarılabilir misin en soğuk gününde duvarlara gizlenmiş soğuk hislerine.

Gidebilir misin korkusuzca karanlığın gösterdiği aydınlık hayata,

Koşabilir misin karanlığın ortasında ışık saçan o mânaya ?

Ve anlatabilir misin kendini gökte görünen dolunaya ?

Ve şimdi bakabilir misin gökyüzüne yüzündeki o çaresiz kalmış bir çocuk sıfatıyla.