Kitap Tür Kategorileri

"Yolun, ay yıldızın ışığıyla aydınlansın, kızılcığım." Son sözleriydi bunlar. Gözlerim ellerime doğru indi. Kan içindeydiler. Onların kanı... Annem ve babamın kanı... "Anne," kuru bir sesle mırıldandım. Babama döndüm. "Baba." Bu gerçek değildi. Olamazdı. Keşke, dedim içimden. Keşke daha erken yetişseydim. "Beni bırakmayın." Yalvardım, onlara yalvardım; beni bırakmasınlar diye. Yalvardım, Allah`a yalvardım; onları benden almasın diye. "Vatan için can feda, bu ölüm değildir kızılcığım. Bu, şereftir." O benim babamdı. Benin güçlü, yiğit babamdı. Başçavuş babamdı. Nefret ettim. Ölümden nefret ettim. Ailemi katleden zalimlerden nefret ettim. Beni kimsesiz bırakan o kansızlardan nefret ettim. `sen kimsesiz değilsin,` diye fısıldadı içimden bir ses. `Ailen, bu vatan için şehit oldu. Al bayrak onların kanıyla yeniden yıkandı. Şehitler, kimsesiz değildir Asel.` Şehitler, kimsesiz değildir. Vatan, kimsesiz değildir. Ben, kimsesiz değildim. Şehitlerin kanıyla yıkanan al bayrağın ışığı benimleydi. Anne babamın uğruna şehit olduğu vatan benimleydi.

Asu babası gibi asker olmak isteyen bir kızdır. Arkadaşı Derya ile bu yola çıkan Asu, bu yolu arkadaşıyla bitirebilecek mi? Asu`yu beklenmedik olaylar karşılayacak. Yeni timinin ismi Börü Timi. Onlar kılıç kadar keskin, çiçek kadar zarif ve korkusuz yiğitler. Onlar Börü timi. ülkenin dört bir yanından bayraklarını ve vatananı, yanındaki arkadaşlarını sonu ne olursa olsun korumaya ant içmiş yiğitler.

Bazen hayat, yan yana olmanın ötesinde, çok uzak hissettirebilir... Bir şehrin, belki de sıradan görünen bir aşk hikâyesi. Ama bu hikâyede, sevda, uzaklardan gönderilen mektuplara, geceleri yanan lambalara ve beklenen dönüşlere sızmış, her anı kaybolan bir umudu içinde taşır. Bu kitapta, vatanına kavuşmak için yürekten direnen bir askerin kalbine ve onun yarîne misafir oluyoruz. Savaşın içinde, her şeye rağmen dimdik ayakta durmaya çalışan; toprağa gömülen hatıralarla, eski siperlerde yankı bulan bir sevda bu. Bir bakışta kaybolan umut, gizli bir tebessümle birleşen eller… Ama her adımda, aralarına giren mesafeler, yıpranan düşler, imkânsızlıklar ve belirsizlikler de var. Kadın ise, sevdiği askerle çocukluk yıllarındaki masumiyetin kalıntılarını taşıyor. Her gün, belki de sabırla, ama her an yüreğinde bir eksiklik hissederek, o günün gelmesini bekliyor. Bir zamanlar birlikte oynadıkları sokaklarda, yıllar sonra yeniden karşılaşacakları anın hayalini kuruyor. Geceleri yıldızsız gökyüzüne bakarak, o gidişin acısını kalbinde taşıyor. Bir şehrin sessizliğinde, kelimeler olmadan bile birbirine bağlanan iki yürek… Okurken belki kalbiniz sıkışacak ama bu hikâye size sevdanın sabrını, direncini ve bekleyişin gücünü anlatacak. Ve belki de, sevda beklemeyi öğrenmek, kaybolan zamanları geri almak ve bir gün yeniden kavuşmak demek.

Herhangi bir yerde doğup büyüyen bir insanım bende, herkes gibiyim. Dışarda gördüğünüz onca yüzden biriyim, acılarını, hayatını bilmeden yargıladığınız insanın ta kendisiyim. Hayata karşı başını eğmemiş, savaşan ve inancını kaybetmek yerine daha sıkı sarılan toprak aşığı bir insanım. Çoğu yol arkadaşını bu uğurda kaybeden vatan için canını ortaya koyan onca yiğitten sadece biriyim ben. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~Buna benzer kurgu var mıdır bilemem fakat hiç bir şekilde böyle bir hikayeyi başka yerde okumadım, yani kafamda kurguladım bütün olayları. Kitapta geçen kişi ve kurumların gerçeklikle hiçbir alakası yoktur, tamamen kurgudur! Bir şans vermenizi tavsiye ederim :) İyi okumalar, öyleyse <3 Tüm hakları bana aittir herhangi bir (ç)alıntıda hukuki işlem başlatılacaktır.~

Papatya ve Zeytin