"Anne, ben uzaktan akrabayla evlenmeyi bırak direkt evlenmek bile istemiyorum." Gözyaşlarımın arasından çıkan haykırışlarım karşımda oturan iki çift gözün sahibi için bir şey ifade etmiyordu. Öyle ki babam daha annemin konuşmasına fırsat vermeden "Gerekirse zorla evleneceksin!" deyip kestirip atmıştı. Türlü engelleri aşarak eline mesleğini almış 24 yaşında bir kadındım. Artık düzlüğe çıktığımı düşünürken kaderin acımasız pençesi beni kıskacı altına almıştı. Duydunuz işte. Uzaktan olan bir akraba ile evlendirilecektim. Zorla.

GÖNÜL YANGINI OLANLARA İTHAFEN YAZILDI....

Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır...