Babaları asker olduğu için aynı lojmanda büyümüş Murathan ve Gökçen ` in kendilerine kurdukları dünyada başka kimseye yer yoktu.Burada sadece Pamuk ve Kepçük vardı.Bir anda aldıkları acı bir haberle kurdukları bu dünya yerle bir olurken kendilerini hic bilmedikleri hayatlarda bulmaları o an içi her şeyin sonu gibi görünüyordu... "Sarılan yaralar kapanırdı . Benim yaram ise ne sarılmıştı Nede kapanmıştı öylece duruyordu Sessiz ama en derinlerde "