Bir uçuşun rötar yapması,hayatın yönünü değiştirebilir mi? Bir tesadüf,iki yabancı arasında başlayan bir yazışma,beklenmedik bir yolculuğa dönüşür. İstanbul Havalimanı’nda saatler süren bir bekleyiş,bir kafede tanıştıkları için bile birbirlerine isyan etmeyen iki yolcunun kaderini şekillendirir. Anlatılacak hiçbir hikayenin “başlangıcı” ve “sonu” yoktur,ama belki de en doğru hikaye,sadece o an yaşananıdır. Kalkış gecikti,kalp eridi.Yalnızca terminalde yaşanan bir aşk var,bir rötar kadar kısa…ya da belki,bir ömür kadar uzun. Ama bir şey kesin.O an asla unutulmaz.

Yıllar sonra gelen bu karşılaşma, gerçekten bir tesadüf müydü? Rötar, sadece bir uçuş gecikmesi mi... yoksa geçmişin telafisi için verilen ikinci bir şans mı? Ece ve Berk, ayrılığın ardındaki sessiz gerçeği yeniden konuşabilecek mi? Aynı uçağa binmek, aynı yöne gitmek anlamına gelir mi? Sessizlik, bazen kelimelerden daha çok şey anlatır mı?