Kafamı kaldırıp göğe baktım. Gözlerimden akmayan yaşların acısını çıkarırmışçasına bedenimden akan sıvıya aldırış etmedim. Hep yıkan, kırıp döken, en önemlisi de güçlü kalmaya çalışan bir kadınım ben. Belki yaşayamadım, belki de yaşatamadım. Ama beni yaşatmayanları da yaşatmayandım. Ateştim... Sudum... Öfkeydim... Yaradım lakin kardelendim de...