Hayatta herkesin bir zayıf noktası vardır. Sert bir dünyanın en acımasız kurallarına boyun eğmiş bir mafya babası bile bazen bir istisna yapar. Onun için bu istisna, 9 aylık annesiz büyüyen oğluydu. Küçük bedenine rağmen, bu bebek kocaman bir boşluğu dolduruyordu babasının kalbinde. Silahların gölgesinde, kanlı hesaplaşmaların ortasında dahi onun varlığı bu sert adamı yumuşatıyordu. Oğlunun gülen yüzü, ona merhametin hâlâ mümkün olabileceğini hatırlatan tek şeydi. Dünyası bu küçük çocuğun etrafında dönerken, babanın hayatına aniden giren genç bir kız işleri karıştıracaktı. Bu genç kızın hayatı, tesadüfler zinciriyle bu karanlık dünyaya çekilecekti. Gözyaşı ve mutluluğun iç içe geçtiği anlar arasında kendini bulduğunda, sadece 9 aylık bu minik çocuğa değil, onun babasına da farkında olmadan bir bağ hissedecekti. Ancak bu bağ sevgiyle mi yoğrulacak yoksa trajedinin ağırlığı altında mı ezilecekti? “Bir Mafya Babasının Hikâyesi” senin yazdığın bu duygusal çıkmazın derinliklerine dalacak: