"Aşkın en güzel halini sormuştu bana

Sen hali demiştim ona"

Aşk-ı derun

@avin.elif

... İYİ OKUMALAR...

Not : Hesabım çalın

Bu gün büyük gündü cımha toplanmış büyük bir yıkama karar çıkaracakları dört harflik bir kelime "KUMA" söylemi basit ama can yakan bir belaydı.

Ayşe namaza oturmuş ona biçilen ölüm fermanının selasının okunmasını bekliyordu.

Kendi ellerini ne kadar sıktığından bir haber. Direnmeşti Aziz ama başa çıkamamış son anda haber almıştı toplantıya bir acele yetişmişti ama oda farkındaydı töreler belli hüküm kanun neticesindeydi.

Namazı bitince elini rabbine açıp feryadını dile getirdi.

"Yarabbi dört eşe kadar hak kıldın bilirim ama ciğerim yanar sen verdin sen al canımı başka yarı sevdiğim adamın yanında görmeyi nasip etme bana Züleyha'yı duydun benide duy "

Duasını bitirip amin dedikten sonra secadesin de kalkacak güç bulamadı .

Nasıl bir  kederdi ki insanda  kalkacak derman bırakıyordu.

Belki dakikalar veya saatler geçti bilinmezdi lakin.

Kapı açıldı gelen belliydi sevdiği adamdı yuvası gönül huzuruydu attığı adımda kokusundan tanırdı.

Elleri yüreğinde zor bela sormuştu ona biçilen hükmü kadın çünkü hüküm ilk kadınlara biçilir dünyanın en güçlü omuzları onlardadır.

"Hangisi söyle yüreğim hangisi benim celladım dostum mu ,kardeşim dediğim mi benim yarimin  yanına yakıştırılan "

Adam sustu kadın yaşlı gözlerle baktı sevdiğine .

"Yüreğim yanar su dökenim yok sevdam yalvarırım söyle belki biraz olsun ayağa kalkacak derman bulurum"

Adam kadının halini gördüğü gibi hızlıca yanına vardı .

Sevdiği kadının gözlerinde gördüğü keder onun ömründen on yıl alıp götürdü içinden onlara bu günü yaşatanlara binlerce nağletler okudu

yazgılarında hep çetin savaşlar yazılmıştı lakin bu en zoruydu.

"Ağlama kırlangıç bu Aziz ölsün mü? istersin çıkıp o odada ki herkesin katilimi olsun de hele ben sana bakmaya kıyamazken sen nasıl kıyarsın"

Bir kadına nasıl sevdiğini paylaş denirdi senin yerini eller alacak diye

Çıplak ayakla kabir ateşinden geçmek Sahra çölünde kalıp bir yudum suya muhtaç olmak eş değerdi.

Ayşe ellerini Aziz'in gömleğine getirip kumaşı ellerinin arasına alıp sıktı  tıpkı bu gömlek gibi yüreğini alıp avuçları arasında sıkıyordu.

"Ölüyor kırlangıçın Aziz toprak atanım yok yalvarırım bir avuç toprak at dayanamıyorum"

Ölümü lafını sevdiği  kadının dudaklarından duyunca çılgına döndü nasıl böyle birşeyi dilendire bilirdi sinirden kadının omuzlarını tutuğu gibi sarstı .

"Ne diyorsun sen ha nasıl ölümü yanına yaklaştırırsın ben onca şeye bunun için mi katlandım sanırsın  ama yanılıyorsun kırlangıç beni hiç tanımıyorsun demek"

Kadın söylediklerine çoktan pişman olsada bazı kelimeler keskin bir kılınç gibi yüreği yaralar kanatırdı.

Aziz odadan çıkıp tam gidecekken omuzların üstünden yerdeki kadına baktı.

"Bizim seçimlerimiz kader değildir kadın senin  gözünden adan her bir  benim  ölüm fermanımdır ama sondu bu.."

Kadın  ne yaptığının farkına varmıştı  zor bela ayaklarında derman bulmuş  ve koşarak sevdiği adama gitmişti odadan çıkmadan kollarını tuta bilmişti neyse ki"

"Özür dilerim yüreğim, özür dilerim affet"

Kederli bir tebessüm belirdi Aziz'in yorgun uykusuz yüzünde.

"Bazı hataların özrü olmaz kırılan her kalbede yara bandı bulunmaz Ayşe "

Kadın sarsıldı istemsizce kanı gibi elleride çekildi adamın kollarından

Ayşe ilkez duymuştu adamdan adını

bu sevdanın bitişi demek miydi ?

"Yüreğimm"

Adam başını iki yana sallayıp odadan çıkmıştı .

Kaderin yazgısında Ayşe'ye Kuma biçilmiş miydi bilinmezdi.

Ama bir adam vardı Mardin de sevdası dilden dile dolaşan uğruna herşeyden vazgeçtiği sevdası için  söylenen destansı bir Sevda