İlk avımı babamla birlikte ormanın ortasında elimde 36 kalibre bir tüfekle domuz avlayarak tatmıştım. O kadar dehşet vericiydi ki gözünün önünde gerçekleşmesiyle kendinin tatmanın arasında dağlar kadar fark varmış. İlk seferler her zaman unutulmazdır. Her açıdan.
Hayatının ilk sillesini yemen ya da ilk kalp kırıkların. İlkler çok; ilk bisikletinden yuvarlanışların, ilk kötü notun, ilk başarısızlığın, ilk başarın, ilk aşkın, ilk olan her şey iyi ve kötüsüyle zihninde ve geçmişinde seninle yaşıyordu. Peki, evrenin sizin için çalıştığını ne zaman fark ettiniz? Benim ki doğuştandı. Şanslıydım. Belki de dünyada şansın sadece benden yana olduğunu iddia bile edebilirdim. Her açıdan hem de. İyi bir ailem vardı olmazsa olmazı olarak. İyi bir okul hayatım, çok yüksek bir maddiyat ve iyi bir sevgili. Hayatımda bana sorun olacak şeyler tamamen başkaları oluyordu seçimlerim değil. Tabii, bazen hayatımda ender olacak durumlar gerçekleşiyordu. Bazen şans tersime dönüyordu ancak bunun evrenle benim aramda ki alma ve verme meselesi olduğunu düşünüyor başıma gelenler için çokta evhamlanmıyordum. Çünkü şanslıydım. Tıpkı dün geceki gibi. 20 yaşında bir birey olarak hayatımda bir ilke daha imza atarak monoton hayatımın içinden geçmiş ve bir anda tersine dönmesine neden olmuştum. Aslında bakarsanız bundan oldukça memnundum. Monoton olan hayatımdan. Olsun. Yine de şans yine benimleydi dün gece. |
Bunları da beğenebilirsiniz
|
0% |