Üsteğmen Sesi gür ve korkutucu çıkmıştı yutkundum... 1&

Benim adım Su lise son öğrencisiyim ve yaşım 19 dışarı çıkmayı pek sevmem ama o günden yakın arkadaşım Derin beni dışarı çıkmaya zorlamıştı ve her şey o zaman başladı

Esila arkadaşının ısrarıyla onu yalnız bırakmamak niyetiyle teklifini kabul eder… Peki ya bu teklif onun hayatını değiştirirse?

"Bazı yaralar, zamanla iyileşmez… Yalnızca insana, onlarla yaşamayı öğretir." Hayat, küçük yaşlarda acıyı tanımak zorunda bırakırsa, çocuklar büyümeyi çok erken öğrenmek zorunda kalır. İlay Gökçe, bir çocuğun kaldırabileceğinden fazla yükle tanıştı. Annesinin kaybı, ona hayatın sert yönlerini öğretti. Ama bir gün, başkalarına şifa verecek bir doktor olma hayaliyle büyüdü. Şifa bulmaya çalışırken, en büyük yarasının, kendi içinde olduğunu fark etti. Araf Ali, asker disiplininin içinde büyüdü. Zorlu bir dünyada, tek başına güçlü kalmayı öğrendi. Ama kayıpları, ruhunun derinliklerinde hep bir boşluk bıraktı. Ne kadar büyüse de, içindeki eksiklik hep var kaldı. Çocukluklarında yolları kesişen İlay ve Araf, birbirlerinin acılarına tanıklık etti. İkisi de hayatın en zor sınavlarıyla karşılaştı, ama aynı zamanda birbirlerine birer yoldaş oldular. Zamanla yolları ayrıldı. Fakat geçmişin izleri, onlara yeniden bir araya gelme şansı tanıyacak mı? Yoksa, kaybolan her şey geri dönmeyecek kadar uzak mı? "Ayrılıklar, bir son değil, belki de yeni bir başlangıcın ilk adımıdır." Zaman her şeyi değiştirir. İnsanları, duyguları, yerleri… Ama bazı bağlar, zamanla derinleşir. Kaybettiklerimiz bizden asla tam olarak uzaklaşmaz. Bu hikaye, kayıpların, acıların ve yeniden buluşmanın öyküsüdür. İlay ve Araf’ın hikayesi, büyümek, kaybetmek ve yeniden bulmak üzerine… Gerçek bağların zamanla nasıl kök saldığı ve her ayrılığın ardından büyüyen bir sevdanın nasıl var olduğu üzerine unutulmaz bir yolculuk. Bazı hikayeler sadece sabırla yazılır. Bazı kayıplar ise, hayatın en derin sırlarını açığa çıkarır. 〰🦋

Kitaplarınıza destek olmak amacım.