Herkese keyifli okumalar...
..

"İpek"

Tam olarak dehşete düşmüştüm. Olayın şokunu atlatamadığımdan dolayı sesim kısık ve bocaladığımı gösterir bir şekilde ağzımdan firar etmişti. Beni kenara -kapının sağ tarafına- ittirip eve girmişti.
Sanki hiç bir şey yokmuşcasına "Günaydın" n harfini de uzatarak söyleyip benim odama ilerlemişti. Onun bu halini uzun zamandır görmediğim için bocalamıştım. Sonra tekrar o günlerin gelmesi endişesiyle ben de kapıyı kapatıp koridora yöneldim. Koridorda beni şaşkın bir üçlü yakaladı. Amcam, İlkay ve Aydan hepsi benden bir açıklama yapmamı bekler bir ifadeyle bakıyordu.

Bende bir şey bilmediğimi göstermek için elimi göğüs hizamda bilmiyorum anlamında yukarı doğru kaldırmıştım. Sonra da dudaklarımda otomatikman bilmediğimi gösterir ifadeyi almıştı. Biraz sonra hepsinin odalarının kapısının kapanma sesi kulağıma ulaştı. Bende daha fazla vakit kaybetmeden odama geçtim.

Odaya adımımı atar atmaz beni ayakta bir sağa bir sola ne yaptığını bilmez bir İpek karşıladı. Ben İpek böceğimi izlemeye devam ederken İpek beni fak edip bana doğru koşturarak geldi ve sanki üzgün değil de heyecanlı bir şekilde bana sarıldı. Beni bir yandan çekiştirirken bir yandan da söyleniyordu.

"Esmeray beni çok iyi dinle tamam mı? Hiç sözümü kesme, bu ne diyor be diye de tepki verme. Bak çok kızacaksın biliyorum ama ben düşündüm ki tekrar aynı şeyleri yaşamamak aldatılmamak, üzülmemek için kaç yıldır uzak duruyorum erkeklerden bunu sende çok iyi biliyorsun hep yanındaydım ben senin. Sende benim yanımdaydın ya bak nasıl söylesem bilemiyorum ve emin olamıyorum vereceğin tepkiden. Herşeye rağmen benim yanımda olur musun? Ha lütfen bak söz ver bir yanımda olacağına, ona göre söyleyeceğim kararımı tamam mı?" yaklaşık olarak iki dakika boyunca aralıksız konuşan İpek böceğim benden bir tepki beklercesine suratıma bakıyordu. Sonunda sözünün bittiğini düşünüp derince bir yutkundum ve konuşmaya başlamadan önce yatağımın yanındaki konsoldan her zaman bir bardak su bulunduğu için bardaktan bir yudum su içtim ve tekrar konsola koyup parmak ucumla iteledim. Aslında bu hareket gelecek olan felaketi ve konuşmayı ertelemek için yaptığım bir hareketti.
Biliyorum bir şahane fikir daha bizi bekliyordu.
"Bak İpek! Sen bugüne kadar her zaman benim yanımda oldun ve ben her şey için çok teşekkür ederim. Her şeyden önce biz can dostuyuz bunu unutma. Ve endişelenecek bir şey yok, her ne karar vermiş olursan ol her zaman senin yanında olduğumu bil lütfen olur mu?" diyerek bugüne kadar biriktirdiğim teşekkürlerin vebalini, can borcumu ödemek için bir fırsat doğduğu için sevinçliydim.
Sözlerim biraz olsun can dostumun rahatlamasına sebep olmuş olacak ki İpek böceğimin gözlerindeki sabaha kadar uyumadığını düşündüğüm kızarıklık yerini parıltılara bıraktı.

"Pekala söylüyorum o zaman kararımı" hala yüzüme tepkimi tartar bir ifadeyle baktığı için gözlerimi devirip devam etmesi için sağ elimi yukarı doğru kaldırıp buyur gibisinden salladım.
"Ben evlenmeye karar verdim" tek solukta bunları söylerken benden de yüksek sesle bir "NE!" diye yüksek volümlü bir tepki kaçtı.

"NE!"

"NE!"

Sonradan fark ettim ki bu tepki sadece benden değil kapının açılması nedeniyle yere düşen Cantekin amcam ve benim canavarlardan gelmiş.

**

Dondum kaldım, Evet! hissediyorum. Boğazım kurumuş, büyümüş gözbebeklerimle nasıl bir etki yarattığının farkına varan ipek böceğim beni sarsmaya başladı. Evde nefes seslerinden başka ses çıkmıyordu. Sonra her şey normale döndü.
"Emin misin İpek böceğim?" dilimi dudaklarımda gezdirip kuruluğunu giderdikten sonra bir cümleyi dile getirebilmiştim. O sırada yere düşmüş ev halkı da ayağa kalkıp bizi dinlemeye başlamıştı. Hep birlikte İpek böceğimden bir açıklama bekliyorduk.
"Çok eminim, hatta bayağı bayağı eminim, çok çok çok eminim. Hiç bu kadar emin olmamıştım. Zaten bir kaç gündür annem üstüme geliyordu. Sen de bana evlen deyince, sen çok iyi bir annesin, düşündüm de bende anne olmak istiyorum. Bir ailem olsun istiyorum."

"İyi de İpek böceğim senin yeminin var bir daha yabancı bir erkekle konuşmayacağım, onlara güvenmeyeceğim diyordun"
"Zaten yabancı olmayacak ki bir Türk'le evleneceğim. Ben Türkiye'ye dönmeye karar verdim."

"Ne!"

"Ne!"

"Ne!"

İpek böceğimin ağzından çıkan sözlerden sonra şimdiye kadar hiç seslerini çıkarmayan amcamın ve canavarlarımın tepkisi de benimle aynı oldu.

"Ya takıldınız plak gibi! Bir susun da sözümü bitireyim. Ayrıca başka bir tepki verin artık!"

İpek böceğimin sözlerinden sonra amcam olaya el attı.
"İpek yavrum annenin haberi var mı? Kadının yüreğine de indirme şimdi"
"Cantekin amca annem zaten evlenmemi istiyordu. Daha söylemedim ama benim Esmeray'a söylemem gereken başka bir şey var, şimdi izniniz olursa biz yalnız konuşalım" ben hala İpek böceğimi sessiz sessiz dinlerken canavarlarım ve amcam odadan çıktı."

"Esmeray sen de benimle birlikte Türkiye'ye gelir misin?" İpek böceğim bana bunları sıraladıktan sonra paniğe kapıldım. Son beş yıldır yaşadığım olaylar gözümün önünden geçti. İstem dışı ayağa kalkıp bir sağa bir sola dönmeye, bir taraftan ellerimi havaya sallamaya başladım. İpek böceğim bana sarılırken ben ağladım, gecikmiş göz yaşlarımı sıraladım.
"Bak canım bu teklifi sana yapıyorum çünkü; bazı yaşanmışlıkları veya yaşanmamışlıkları düzeltmeni sağlamak istiyorum. O adama hala aşıksın biliyorum ama artık hayatına senin de devam etmen gerek, bizim canavarların birer babaya ihtiyaçları var. Onları daha fazla babasız bırakma, bu dediklerimi bir düşün lütfen olur mu?" cevabını beklemeden beni öylece orada bırakıp gitti.

**
İpek böceğim gittikten sonra yatağıma oturup öylece düşünmeye başladım her şeyi. Ve saatlerdir burada kollarımı dizlerime sarmış bir şekilde oturuyorum. Bir ara dış kapının sesi geldi, büyük ihtimalle amcam benim canavarları okula götürmüştür. Saatlerdir yaptığım tek şey düşünmek ve artık düşünmekten kafayı yeme noktasına geldim.
**

"Alo! İpek böceğim ben düşündüm" heyecanlandığım için hızlı olan nefesimi düzene sokup devam ettim.
"Tamam kabul ediyorum, seninle birlikte geleceğim."


...

Bal Gibi Sevda adlı kitabıma da beklerim. oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.