Ahenk her zaman gittiği kafede tek başına oturduğu deniz manzarasına bakan masasında önünde soğumaya yüz tutmuş acı kahvesiyle geçmişin tozlu raflarının arasında dolaşırmışçasına dalgın ve bi o kadarda hüzünlüydü. İki hafta sonra bir İhale vardı ve kazanması gerekiyordu. Bu onun son şansıydı. Annesinden kalan son emanete ulaşmasına bu kadar az kalmışken olacak olan en ufak bir aksiliğe tahmülü yoktu. Bu İhale annesine olan sözüydü. 12 yıl beklemişti bu İhale için. Gerekirse canını ortaya koyacak ama annesine verdi sözü tutacaktı. Hem abisi Ahlas da ona yardım ediyordu. Olası bütün güvenlik önlemleri abisi üstlenmişti. Ahlas biliyordu annesinin isteğini. Her nekadar son nefesinde yanında olmasada kardeşine verdirdiği sözü biliyordu. Ortada Ahenkin verdiği bir söz varsa eğer o söz canı pahasına olsa bile tutulurdu. O böyle bütülmüştü babası böyle öğretmişti ona. O Ahenkti ne olursa olsun kendi çizgisinden kopmayan asi birazda inat barındıran tatlı bir Ahenk. Meraba arkadaşlar kitabıma bir şans verdiğiniz için şimdiden teşekkür ederimmm❣️☺️

İster oku okuma bu bir eğlence kitabı

Ege ve kumsal ın yıllar sonraki karşılaşması

kalbim parçalara bölünürken sen yoktun,görmedin,duymadın Ben ise her gün seni bekledim sessizce

Kaybolan bir prenses ve onu bulan prensi Kitap tarihsel bir kitap değildir. Kurgusal bir kitaptııırrrrrr.

“Siz bunu bana yapmamamış olun!….” gözlerim doluydu, ağzımdan küçük bir hıçkırık kaçtı. Hıçkırıklarım arasından konuşmaya devam etmeye çalıştım. “Her şeyi… her şeyi beklerdim ama” gözlerimi inanmak istemez bir şekilde derince kapadım, derin bir nefes alıp verdikten sonra geri açtım “bunu beklemezdim…”

"Merhaba.Tanışalım mı?Güneş ben." "Gerek yok." "Neden?" "İlgilenmiyorum."

13 yıl önceki rüyanın devamı...

Kararsızım açıklamada

Japonya`da 2006 yılında doğan Meiy Aile baskısı ve şiddetinden bıktığı icin evden kaçma planı yapar sonrasında kendine yeni bir hayat oluşturur.

Prenses masalları ile büyüyen Gül hayatı boyunca beyaz atlı prensinin peşinden koşar fakat hayat ona kovaladığı şeyi vermemekte ısrarcıdır.

Hayatları mahvolan iki ayrı insan... Biri beyaz, biri siyah. Kaderleri zorla birleşen iki ayrı renk.

iki çok prestijli özel okulun rekabeti

"Yüzünü kapat va sakın buzun içinden çıkma !"

Soğuk bir kış günü rastladım sana ne yapacağımı bilemedim

“Bazen en sessiz kalpler en yüksek sesle sever.” Okulun en popüler, en yakışıklı ve herkesin peşinde koştuğu çocuk… Ve arka sıralarda kendi dünyasında parlayan, zekâsıyla fark edilen ama görünmez sanılan bir kız… Onların yolları kesiştiğinde başlayan tatlı çekişmeler, gizli duygular ve kıskançlıklarla dolu bu hikâyede, aşkın en beklenmedik anda nasıl kapıyı çaldığına tanık olacaksınız. Bu sadece bir okul hikâyesi değil, aynı zamanda cesaretin, dostluğun ve kalbin en saf hâlinin romanı.

"İlginçtir ki kader, insanı hep kaçtığı şeyle yüzleştirir; tam olarak kaderin kendisiyle.." Kökleri Urfa`nın eski zamanlarına dayanan Elzam aşiretinin ağa kızı, Gül Elzam babasının tek zaafı abilerinin ise tek nefretidir. Gül, babasını ikna ederek üniversite için İstanbul`a gider. Hayatını kurduğunu zannettiği ve artık tamamen kendine odaklandığı sırada abisinin Herzanlı aşiretinden bir kızı kaçırarak evlenmesi tüm yaşamını değiştirecektir. Töre, acımasızlığını yıllarca masum kanlara işlerken Gül kan dökülmemesi için mecburen yazgısında var olan berdeli kabul etmek zorunda kalır. Ama bilmediği bir şey vardır ki, zorla evleneceği Karan Herzanlı ile ilk karşılaşmaları bu değildir..

Sevgi bu değil mi zaten? Deniz gibi. Karışırsın dalgalarına; sana nefes aldırıcağını, seni boğacağını seçemezsin. - Şehirde geri bıraktığı karmaşadan uzaklaşmaya çalışan Elfin, yazın sakinleşmek için anneannesinin yanına, İzmir`e, gider. Bazılarının hayatı dönüm noktalarında yeniden başlardı, bir diğeri bitmeden. Herkesin kendi ruhu, gözleri, huyları vardı. Peki bir grup gencin buradan sonra kişiliği ne olacaktı? - Yaz yağmurları, hafif rüzgarlar, şeftali kokusu... Rahiya`ya hoşgeldiniz.

Bu hikayede bir kız başından geçen olaylar belirtilmiştir...

Özel gün diye birşey yoktur aslında. Özel hatıralar, özel anılar ve karşılaşmalar vardır. Ne zaman olacaklarını kestiremezsin, bilemezsin. Ama fark etmesende içten içe hep beklersin. Ne zaman olacak?

0534: şap öpeyim mi 0534: içimede çekeyim mi 0534: bal akıyor her yerinden 0534: ‘uf uf’ diyeyim mi 0552: ?

Geceleri uyanıp, gözlerinin seni izlediğini hissedeceksin. Bazen korku, her köşe başında seni bekler. Saplantı seni içine çeker, ama ne zaman kaybolduğunu anlayamazsın. Yalancı Katiller: Gerçeğin, seni delirtecek kadar yakın olduğu evren Zihin oyunları başlar. Gördüğünle hayal ettiğin arasındaki çizgi silinir. Kimse sana inanmaz. Sözlerin çarpıtılır, sessizliğin suç sayılır. Bir gölge gibi yaklaşır. Adını bilmezsin. Yüzünü hiç görmemişsindir. Ama o hep oradadır. İzler. Bekler. Ve bir gün, adım atar. Bu hikâyede zaman değil, his önemlidir.

Ünlü genç sanatçı/ressam bir gece ortadan kaybolur…. “Söylesene hüzün akan gözler nasıl bu kadar mükemmel güler” Buruk bir tebessüm ettim “Gözümde ki hüzün geçmişimdir, tebessümüm gelecek için” ……

Karşımdaki duran kadının kızıl saçları aynı benimkiler gibi parlıyordu. Ve yanındaki çocuğun saçı da, ve onun yanındaki çocuğun da Onlar gerçekten benim ailemdi... yıllar sonra, bir aile... Saçmalık.

Ortak arkadaşları sayesinde tanışıp arkadaş olan iki genç gerçekten arkadaş olarak mı kalacaklar yoksa aşkın onları ele geçirmesine izin mi verecekler?