05*: Senden nefret ediyorum. 05*: Hiçbir şeyin değilken, herşeyim olmadan. 05*:Her yerde seni görüp, senin beni görmemenden. 05*:Senin en sevdiğin film alıntısını bile bilirken, adımı bile bilmemenden. 05*: Senden, kendimden ve herşeyden nefret ediyorum. 05*:Herşeyden nefret ediyorum ama herşeyimden nefret edemiyorum... ** (Başrol`den olmasa bile) Şiddet unsuru barındırır.

İçimizdeki Ajanlar

Bu hikaye mutlu sonla bitmeyebilir ama mutlu ve doyasıya eğlendiğim bir hayat yaşadığımı asla inkar edemem

ndjdenendnkdnenenjxjdjenenebbe bxjdjenendkkdnenenejdjne jdjdnenejdjenen jdjenend

“Baba ben o okula gitmem!”

~1.bölüm~: Eylül gökyüzünün griye döndüğü bir kasım sabahı telefonundaki mesajlara dalmıştı bir isim bir fotoğraf bir anı hepsi ona yüzlerce kilometre ötedeki bir adamı hatırlatıyordu kerem onu sosyal medyada tanımış birkaç kelimelik bir sohbetle başlayan ilişki zamanda hayatının merkezi olmuştu kerem. Başka bir şehirde yaşıyordu mesafeler aralarında bir engel gibi görünsede Eylül için bu durum hiç önemli degildi çünkü onun için kerem hayalini kurduğu sevgiyi bağlılığı ve sıcaklığı temsil ediyordu İlk günlerde keremin nazik sözleri bitmeyen ilgisi ve vaatleri eylülün hayatında hiç hissetmediği bir huzur yaratmıştı ama zamanla bu masalın altındaki gerçekler Yavaşça yüzeye çıkacaktı Eylül keremle ilk konuştuğu günü hatırlıyordu sosyal medyada tamamen tesadüfen karşılaşmışlardı keremin bir gönderisine yaptığı yorum kısa bir sohbetin başlamasına vesile olmuştu. İlk başta bu kadar derinleşeceğinu düşünmemişti Ama keremin sıcak ve etkileyici konuşmaları onun içine işleyen melodi gibi yankılanmıştı. "Seninle konuşmak uzun zamandır hissetmediğim bir şey hissettiriyordu."demişti Kerem bir gün."sanki yıllardır seni tanıyor mu şun gibi" Eylül o anda içindeki yalnızlığını Yavaş yavaş dağıldığını hissetmişti. Yıllardır kimseyle böylesine rahat konuşmamıştı keremin kelimeleri ona bir güven hissi veriyordu belkide tamda bu yüzden mesafeler önemini yitirmişti. Onun sesini duyduğu onlarda şehirler arası uzaklıklar bir anda kayboluyor gibiydi kerem hayatındaki boşluğu dolduran bir ışik gibi görünüyordu. Ona çocukluğunu anlatmıştı annesini ne kadar özlediginden kasabanın ıssızlığın dan büyümenin verdiği yalnızlıktan bahsetmişti. Keremde kendi hayatını paylaşmıştı büyük bir şehirde çalıştığını yoğun iş temposundan ve bazan kaçıp uzaklaşmak istediğinden söz etmişti. Fakat Eylül`ün fark etmediği bir şey vardı. Keremin sözlerinin ardından anlatılmamış hikâyeler ve gizlenmiş gerçekler saklıydı.bir gece kerem ona bir mesaj attı. "Seninle konuştuğum her gün hayatımdaki en güzel an oluyor." Eylül`ün kalbi bu cümleyle doldu taştı ama aynı gece keremden bir saat buyunca ses seda çıkmazdı . Bu Eylül`ün içinde küçük bir huzursuzluk uyandırdı ancak bu huzursuzluk bastırmaya çalıştı "belkide işleri var" diye düşündü. kerem zamanla bu sessizlik anları daha sıklaşmaya başladı kerem bazı günler ortadan kayboluyor ardından yoğun bir bahaneyle geri dönüyordu yinede Eylül`ün içindeki hisler okadar güçlüydü ki keremin her şeyi unutuyordu sevgi ona körlüğün bir çeşidini sunmuştu. O ilk zamanlarin heyecanıyla dolu günler yavaş yavaş yerini bir meraka ve huzursuzluğa bırakıyordu ama Eylül bunu henüz açıkça kabul edemiyordu çünkü kerem`in varlığı onun yalnızlığını öyle derin bir şekilde doldurmuştu ki bu boşluğu geri dönmekten korkuyordu bir sabah Eylül telefon ekranına bakarken içten içe bir soru sordu. "BENİ BU KADAR SEVDİĞİNİ SÖYLÜYOR AMA NEDEN HER ZAMAN BİR EKSİKLİK HİSSEDİYORUM?"

Bilinmeyen Numara : Özledin mi ? Bilinmeyen Numara : Beni Bilinmeyen Numara : Bizi Bilinmeyen Numara : Beraber atan kalplerimizi Bilinmeyen Numara : Hatırladın mı beni ? Siz : Hayır Siz : Kimsin ki ? Bilinmeyen Numara : Bilmem Siz : Ne demek bilmem ? Bilinmeyen Numara : Ben kendimi kaybettim Larin. Bilinmeyen Numara : Bulmama yardım et. Siz : Ne zırvalıyorsun sen be

Babası tarafından tenise zorla gönderilen Darlanın hayallerinin peşinden koşarak ünlü bir voleybolcu olması.

Kraliyetteki kraliçe fazlasıyla yalnızlık çekmektedir. Çareyi soytarıda bulur.

sdkısdjk frhjtsj

Haytını karanlığıyla yüzleş

Herşeyle dalga gecen üç kızın hikayesi

Yanlız bir kız çocuğunun yaşadıkları

Aylardan aralık ve ben ateş cızırtısı sesi ile oturdum sobanın başına saat 12 yi geçiyordu babamın işten gelmesine çok az bir zaman kalmıştı ve gelmesini heyecanla bekliyorum çünki benim ve onun çok istediği şey sonunda gerçekleşiyodu ben artık Ankara`da öğretmen olmuştum babamla heyecanımı paylaşmak için sabırsızlanıyorum

Eylül: GELİYOR GELİYOR FENERBAHÇE GELİYOR Eylül: SAHALRIN EFENDİLERİ GELİYOR Eymen’im: GELİYOR GELİYOR FENERBAHÇE GELİYOR Eylül: YILDIZLARIN AYAK SESLERİ GELİYOR Eymen’im: LAN ÇOK PİS GAZA GELDİM Eylül: KANARYA OLUP UÇASIM GELDİ BENİM SEN NE DİYON Eymen’im: Gel birlikte uçalım diyeceğim de Eymen’im: Sen kimsin oğlum? Eylül:…

İdil, okula yetişmeye çalışırken çarpıştığı kişiyi bir daha girmeyi düşünmesede okula Sunum için gelen, dünya şampiyonluğunda derece yapmış olan o boksörle tekrar karşılaşır.

Chris Grey - Make The Angels Cry şarkısından esinlenilmiştir, kısa kitaptır.

En son 7 yıl önce görüştüğü arkadaşıyla istanbulda bir caddede karşılaşan elvin arkadaşı liya ile tekrar sık görüşür taki ikisi motor ile kötü bir kaza geçirene kadar…

Yiğit adında bir çocuk dönemin başlarında sevilmeyen ve başarısızdı. Çok çalışıp çabaladı ve hayatını değiştirecek olan üniversiteyi kazandı tüm olumsuz eleştirilere rağmen kendi hayallerinin peşinden koştu...

Saye Işıl. Kendi gölgesinde ışığını arayan bir kız. Çağatay Akın.

Meltemin şehre uyumu arkadaşlariyla anlaşma ve ailesinin desteğini almadan yaşarken yaşadığı cokusleri anlatıyor.iyi okumalar

Ariana diye bir kız varmış 25 yaşındaymış bu kız deniz Kızıymış ingiltere okyanusunda,ama nefret edermiş deniz kızı olmaktan karaya çıkınca insana dönüşürmüş ama sadece 24 saat insan kalabiliyormuş ama Ariana hep insan olmak istiyormuş, ailesi o daha 10 yaşındayken deniz avcıları tarafından katledildi,Ariana hep tek kaldı ama asla vazgeçmedi,insanlardan korkmuyordu. Alex Williams ingilterede 26 yaşında polis olan Alex Williams babası özel kuvvetlerde askerken hayatını kaybetmiştir,annesi ve ablasıyla yaşıyordur,babasına bir sözü varmış polis olma sözü ve Alex polis olmuştur babasına verdiği sözü tutmuştur,hep iyilik adalet için savaşmıştır.

Bu soruların cevaplarını herkes merak etmiyor mu

Bazen hayat her şeyi bizden almış gibi gelir. Öylesine varmışız gibi...

Kanatya; Erkek egemenliği altında yaşayan ezilip hor görülen kadınların, sessiz çığlıklarının, kuru göz yaşlarının imzalarını havasında, suyunda ve taşında taşıyan bir ülkedir. Tüm pis işlerin yuvası olan bu ülke de kadınlar alınıp satılır, akıla gelebilecek her pisliğe sürüklenir. Hayatın tüm kötülüklerini bizzat kendi gözleri ile gören Lidya, babası tarafından kardeşleri ile birlikte genelev`e satılır. Çaresizce babalarına boğun eğen kızlarımız annelerinin cesareti ve azmi sayesinde satıldıklarını düşündüğü adam tarafından kurtarılıp bir takım eğitimlerden geçirilir. "Kanatya halkının kırgın kadınları! Yıllarca eziyet gördük, satıldık, hor görüldük. Ama artık bu sondur. Kadının erkeğe olan bu savaşın da tüm kadınların sesi olun ve savaşın! Ve unutmayın biz kadınlar güneşiz ve güneş batarsa karanlık gökyüzüne yuva yapar. Sizden karanlık olmanızı istiyorum... Karanlık olun ve yenin onları!"