Herkes bir gün yalnız kalır ama ne zaman kalacağını bilemez bu hikayemizde 6 yaşında hastalığa yakalanmış ve yaşadığı acıları kendi çekmek zorunda olan bir kız çocuğunun hikayesi yani benim…

3 lü bir arkadaş grubu düşünün ama hiçbiri dışlanmıyor

Öylesine içimden gelen şeyleri yazıyom işte.

"Bir şeyden eminim kendimi üzdüğüm kadar kimseyi üzmedim bu hayatta"

bir gece odasında otururken nehir telefonu çalar arayan anneannesidir normalde açmaz ama açar konuşur ve dedesinin öldüğünü ögrenir o günden sonra telefonda kimseyle konuşmaz açmaz telefonu o geceden sonra her şey değişir kendi değişir her şey çok farklı olur her şey biter onu en çok seven tek seven kişi gider hayatı biter onu seven tek kişiyi kaybeder hayatı biter o gece

Ben. Evet buraya kendimi yazmak bir umut içimi rahatlatmak istiyorum. Okunmasada olur zaten buraya yazılan herşey her genç kızın bir ihtimal yaşadığı şeyler ya da ben öyle düşünüyorum..

Koşmaktan, düşüp yaralanmaktan alıkoyan biri yürümeyi öğretebilir miydi?

Siz hiç gerçekle sahteyi ayırt ettiniz mi? Ben size gerçekleri olduğu gibi anlatıyorum..

MAKALE ÖZETLERİ

Messi`nin hayatı.

Vücudun işlevini olumsuz yönde etkileyen maddelerin kullanılması,zarar gördüğümüz halde bu maddelerin kullanımını bırakmamız adına bu kitabı yazıyorum çünkü bende onlardan biriydimm.

Ben, senim ama sen, bensin...

İçinde bir şeyler kopmuştu Ruhu çığlıklar atıyordu anılarını yakmıştılar kalbi istekle atmıyordu artık... yemin etti o gece, böyle bitmeyecekti "içim yangın yeri,ruhumu benden aldılar. Bir savaş açtım. Ama mücadele edecek tek kişi sensin... "

Ben sana doyamadım ,birtanem bu sonun bizim olduğuna inanmak istemiyorum.