Neşeli günler diyarina son

Sabah uyandığımda eski günleri geride birakmiş olarak uyandığımı sanıyordum, ta ki o mektup gelene kadar... O mektup yüzünden hayatımın bittiğini düşünmüştüm ama bunu bir yıl önceki ben duysa gülüp geçmeye çalışırdı ama patlamış dudağindan dolayı yapamazdı. İlerleyen zamanlarda ne olup biteceğini bilmeden yaşamaya devam ediyordum. Kim bilebilirdi ki sevgilimin katilinin çok yakınım olacağını...

Tesadüfen birbirini bulan iki gencin aşk hayatı

Bir kibrit masal mıdır?

Voleybol kaptanı olmak zordur. Özellikle voleybolcular dan sonra basketbolcular geliyorsa... Onların bakışları altında oynamak çok ayrı bir derttir. Biz kızlar bunu çok iyi biliriz. Çünkü sürekli atışlarımızla dalga geçerler. Ben ve gurubum bu basketcilere çok gıcık oluruz. Hepsi ayrı bir kişilik ayrı bir sevimsizlikdir. Yani hep öyle düşünürdük fakat küçük bir hata nedeniyle hepsini tanımış olduk...

Soyun," "Neden?"Seks yapacağız."Bunu söylerken sesi boğuk ve tehlike ile çıkmıştı.İlkte bunun olacağını aklımın ucundan bile geçirmemiştim. Sertçe yutkundum. Hayatım mahvolmuştu. Bu adama seks arkadaşı olacaktım. Paramı verecekti ve benim bu paraya ihtiyacım vardı. Üzerimdeki gömleğin düğmelerini çözmeye başladım. Bunu yaparken ellerim titriyordu. Karşımdaki adam fazla acımasızdı, ben ise ürkek bir ceylan gibiydim. O ise avına yaklaşan bir aslan gibi… Yavaş adımları dizlerimin bağını çözüyordu. İçimde tarifsiz bir korku vardı. Ne olacaktı? Bu adamın mı olacaktım?

Gerçek hayattan uyarlanmıştır.

Açıklama yok çünkü bulamadım okuyun işte

İnsanın hayatında sıradan sandığı anların, aslında kaderin en kalabalık gişe sırası olduğunu sonradan anlıyor. Asım da sadece bir fatura yatırmaya gittiğini sanıyordu o sabah, bilmeden hayatının en büyük borcunu kalbine yazdıracağını… Asım sabahın dokuz otuz yedisinde, postanenin eski tahta banklarından birine oturmuş, birikmiş elektrik borçlarının ödemek için sıra beklemektedir. O an asım için sıradan bir gündü, yine balıkçı Osman amca askerdeki oğlu Mustafadan gelen mektubu almak için gelmiş, Ayten hanım ise uzakta ki akrabalarından istemiş olduğu malzemeler gelmiş mi diye kontrol ediyordu. Tam o anda postanenin kapısı açıldı ve Aslı içeri girdi. Asım`ın yıllarca kitaplarda okuyup inanmadığı o şeyin, ilk görüşte aşkın, tam da böyle bir sarsıntı olduğunu o an anladı. Adını bilmediği bu kadın... “Bu kadın da kim? Gözleri çok güzelmiş. Sorsam adın nedir diye söyler mi bana? Peki soracak cesaretim var mı? Ne oldu bana? Niye kalbim hızlı çarpmaya başladı? Asım kendine gel! Yoksa bu mudur aşk dedikleri şey? Kalbin hızlı çarpması, fazlaca heyecan hayır asım kontrol etmelisin nefes alış verişlerini ama nasıl? Önce derin derin nefes al sonra yavaş yavaş ağzından ver. Aah adını bilmediğim gizemli kadın bilmem neden geldin postaneye ama bilirim eğer şimdi adını öğrenemezsem bu benim en büyük pişmanlığım olacak…” Aslı yaşlı ninesine dedesinden kalma emekli maaşını almak için sıra numarası aldı ve asımın iki yanında ki eski tahta banka yavaşça oturdu. “Fark ettimi acaba beni? O da aynı hisleri yaşadımı? Yanına gidip adını sorsam yanlış anlar mı? Niyetimin ciddi olduğunu nasıl gösterebilirim ki? Oğlum asım eğer şimdi yanına gitmezsem bu soruların hiç bir zaman cevabını alamayacaksın” Asım bir anda bütün cesaretini topladı tam ayağa kalkacak gibi oldu Vezne mahmut efendi (sıradaki gelsin! Sıra no 143) Asım; “Ah mahmut efendi, şimdi mi benim sıram duramadın mı beş dakika daha…” Asım, Mahmut Efendi`ye içinden mırıldanarak, ayaklarını sürüyerek vezneye doğru gider. Ayakları tahta zeminde sanki tonlarca ağırlıkla sürünüyordu. Mahmut efendinin yüzünde yine aynı ifade vardı ‘ bitse de şu işler eve gitsem.’ Mahmut efendi elli ikisinde asık suratlı bir vezne çalışanıdır. Postanenin en eski çalışanı olmasının ve yılların yorgunluğunu yüzünden okuyabiliyordu asım. Ansızın bütün odayı kaplayan Mahmut Efendi`nin çatlak sesi: “Evraklar nerede evladım, boş boş bakma!” diye gürledi. Asım, faturayı uzatırken göz ucuyla banka baktı. Bankta oturmuş etrafını incelemekte olan gizimli kadının kendisine bakıp bakmadığını anlamaya çalışıyordu. Hızlı bir şekilde işlemlerini bitirirken aynı zamanda kafasında kurguyu yazmıştı: “Merhaba, zât-ı âlinizin ismini öğrenmemde bir mahzûr var mıdır? Bilâkis niyetim size para vermektir. Hayır para değil, para vezneye verilecek. Merhaba, zât-ı âlinizin ismini öğrenmemde bir mahzûr var mıdır? Bilâkis niyetim, zât-ı şahsınız ile umumî değil, husûsî ve daimî bir yuva tesis etmektir. Aynen bu şekil asım…” Vezne Mahmut efendinin: “ işleminiz bitmiştir, sıradaki!” Diye bağırmasıyla birlikte Asımın yüreğinde sıcaklık vücudunu komple sarmıştı. Sanki kalbi göğüs kafesinden dışarı fırlayacaktı. Bütün cesaretini toplayarak arkasını döndü, ufak adımlarla gizemli kadına doğru yürürken, titrek elleriyle de saçını tarıyordu. Gizemli kadına adını sorması için sadece 2 adım kalmıştı. Tam o anda, Aslı yerinden kalktı. Elindeki buruşuk sıra numarasını buruşturdu ve vezneye doğru yürümeye başladı. "Sıra no 145!" Mahmut Efendi`nin sesi bu sefer Aslı`yı çağırıyordu. Asım olduğu yerde çivilenmiş gibi kaldı. Bir an önünü kesip sormak istedi ama balıkçı osman amca buna müsaade etmedi: “Asım evladım, bilirsin benim okumam yazmam yok. Bu mektubu benim için okur musun?” Asım, Osman Amcanın yalvaran bakışlarını görmezden gelemezdi; bu küçük bir kasabada yapılacak en ayıp şeydi. Bir saniye tereddüt etti. O bir saniye Aslının vezne gişesine ulaştığı ve Mahmut Efendi ile konuşmaya başladığı saniyeydi. "Tamam Osman Amca!" diye mırıldandı Asım. Son bir kez adını öğrenemediği o kadının sırtına bakarak, osman amcanın elinden mektubu aldı ve oradan ayrıldı… sanki kader bir kez daha sırasını almıştı

amsjsjdjbhfhvbhbfjvbjb

İnsan aşık olunca her şey yoluna girer sanıyor. Her ne kadar engel çıksada karşısına aşacağına inanıyor. Bazılarım aşıyor da engelleri ama bazılarımız… Peki biz hangisi olacağız? Aşacak mıyız bütün engelleri? Kaç tane engel olabilir ki. Engelleri aşınca her şey düzelecek mi? İşte bu sorunun cevabını okurken öğreneceğiz…

! KİTAP DAHA YAYIMLANMAYACAK İLK KİTABIM CIKTIKTAN SONRA BU KİTABA BAŞLAYACAĞIM !

Yanık sesiyle Türkü aşkı olan bir gencin hikayesi...

Bir yüzbaşını avlamaya giden bir kadın ve o kadının onu avlamasına izin veren bir yüzbaşı...

"Damarlarında zehir dolaşan bir mafya en fazla ne kadar yaşayabilir ki? Bir kaç gün, ay yılı bulamayacağına yemin edebilirim." Dedi içkisinden bir yudum aldı. Karşısında duran kadın aksi bir ciddiyetle "Toygar Karanlık`tan bahsediyorum. Bende yemin ederim ki gerekirse seni öldürür ama yaşar."

“Bazı savaşlar kalple değil, ruhla verilir.” Bir ajan, intikamla büyümüş bir adam, ve geçmişin karanlığında kesişen iki kader… Kardelen Rüya Soykan, öldürmek için gönderildiği adamın karısı olduğunda hayatının en büyük görevini değil, en büyük cezasını yaşadığını fark etti. Ayaz Timur Karaz için her şey bir intikamdı. Ama nefretle başlayan o hikâye, karanlığın ortasında filizlenen tehlikeli bir bağa dönüşecekti. Bir taraf geçmişin kanını temizlemek isterken, diğer taraf o kanla yeniden doğacaktı. Bu, aşkın değil; intikamın yazdığı bir hikâye. Ve bazen, iki düşman arasında kalan tek şey... “sadece ikimiz” demek kadar yanlıştır.

Ateş ve güneş aynı hastanede aynı Gün aynı saat doğan iki çocuk .. Ama doktorlar birşeyi farkeder... İkisinin kolunda başlayan doğal dövme Ateş te güneş Güneşte ay Yıllar sonra aynı okulda karşılaşırlar Ve ikisininde beklemediği şeyler olur

Ateş ve güneş aynı hastanede aynı Gün aynı saat doğan iki çocuk .. Ama doktorlar birşeyi farkeder... İkisinin kolunda başlayan doğal dövme Ateş te güneş Güneşte ay Yıllar sonra aynı okulda karşılaşırlar Ve ikisininde beklemediği şeyler olur

Sen daha 13 yasındasın

Çocukluk düşmanları.... Güneş ve tunahan.. Ayrılıkları bir küstükle başlayıp yıllar sonra aynı okula düşen iki genç... ilk sözleri ikisinin de` beni neden terk ettin` olur birbirlerine olan büyük nefreti zamanla aşka tutukluya dönüşür... Ama güneş bunu kabul etmek istemez tunahan ise güneşin etrafındaki kaleleri içten fetheder Peki arkalarındaki maceralar onları bırakacak mı

Bir intihar bu kadar zor olabilir miydi? Ölmezsem ne olacaktı? Yazmam lazımdı. Önce bileğimi kesip sonra atlamaliydim. Ama aynı zamanda sevgilimin katili olmamaliydim...

Taşkan Soykan, iş adamı olan babasının şüpheli ölümünü araştırmaya başladığında karşısına çıkan isimlerden biri Bumin Tümen`dir. Düşmanlarını zayıf noktalarından vurmayı hedefleyen Taşkan, Bumin Tümen`in kızını ağına çekmeyi planladığında intikam, aşk ve ölüm aynı masaya oturur.

Günah keçisi bir çocuğun genç kız olduğunda yaşadığı zorluklar ve psikolojik sorunlarını konu alıyor.

Kanunlar baştan yazılıyor.

Giriş Koştum sadece koştum. Kaçmak istediğim tüm bu yaşadığım şeylerden. Yüzleşmekten korktum çünkü gerçeklerin canımı acıtmasını istemiyorum. Yıllardır ölü bildiğim ailemin beni istemediği için bıraktığını öğrendim. Dünyaya gelir gelmez istenmemişim. Başımı okşıcak bir babam, bana masal anlatan bir annem olmadı. Peki ya aileminden kaçarken kalbim bir yabancı için atmaya başlarsa? Hayat tam bitti denilen yerde yeniden başlarmış. Benim hayatım ailemin olduğunu öğrenince bitti ama benim yeniden başlıcak gücüm kalmadı. Oysaki asıl şimdi ayakta durmam lazım.