Belki annem beni babamdan ayırmasaydı hayatım daha güzel olabilirdi

Bazen hayatı akışına bırakmak gerekir. Ben Çağla. Çağla Deniz Soylu yani...öyle dediler. Hayatınin her santimini planlayan ben bu durumu hiç düşünmemiştim. Merak etmiştim ama gerçek ailemin beni istediğini, sevdiğini düşünmemiştim. Peki yeni ailemle ne yapacaktım? Yada onlar benimle ne yapacaktı? Her zaman abla olmak isteyen benim karşıma çıkp senin kardeşin var demişlerdi. Beni yurttaki çocuklar sevmezdi ki.. beni kimse sevmezdi. Kardeşim beni sever miydi? 6 abi mi? neydi bu kadın tavşan mi?

Rüya, annesi evi terk ettiğinde hayatının ne yönde değişeceğinden pek emin değildi fakat okulunda düşman olduğu çocuk ile kardeş çıkmayı beklediğini de söyleyemezdi. Bir anda hayatına yeni giren iki abisi ve babası ile onu son yaptığıyla okula rezil eden ezeli düşmanı ailesi olmuştu. Okulunda ve evinde karşılaştığı zorluklarla nasıl baş edeceğini bilemeyen Rüya’yı yepyeni bir yol bekliyordu. Tüm bu yeniliklere alışması gerektiğinden bile emin olamayan Rüya’nın hayatının değiştiği yönün nasıl olduğunu görmek için onunla kızıl saçlı bir kara kedinin sırtında yolculuğa çıkmak ister misiniz? Emin olun ki pek bir keyifli olacak. Kızıl Saçlı Kara Kedi’nin yeni bölümleri her cuma akşamı yayımlanacaktır. Eğlence ve samimiyet dolu bir gerçek ailem hikayesi okumak isterseniz bu kitaba başlamanızı tavsiye ederim. Bol keyifli okumalar kara kedilerim.

Kan davası yüzünden başka bir bebekle değiştirilen Asmin`in hayatı, zorluklarla dolu bir yolculuğa dönüşür. Yıllar boyunca ailesinden uzakta, büyük acılar çekerek büyür. Ancak kader ağlarını örer ve Asmin, bir gün gerçek ailesini, yani anne, babası, üç abisi ve bir erkek kardeşini bulur. Gerçek ailesinin sıcaklığına ve sevgisine kavuşan Asmin, aynı zamanda kalbine de beklenmedik bir misafir alır. Bu yeni hayatında hem köklerini bulmanın huzurunu hem de aşkın heyecanını yaşar. Asmin`in hikâyesi, acı dolu bir geçmişin ardından gelen aile sevgisi ve umut dolu bir geleceğin hikâyesidir.

1999’un o uğursuz sabahında deprem sadece binaları yıkmadı… henüz birkaç günlük olan bir bebeği de ailesinden kopardı. Yıllar geçti. Ece, o depremde hayatta kalmış bir bebek olduğunu bilmeden başka bir aileyle büyüdü. Ta ki bir gün… karşısına üç yabancı çıkıp şu cümleyi kurana kadar: “Sen bizim kardeşimizsin.” Ece o an evlatlık olduğunu öğrendi. Ve yıllardır ait sandığı hayatı, bir anda tuzla buz oldu. Ama işin tuhaf yanı şu: o gün sadece bir gerçek ortaya çıkmadı… bir hikâye başladı. Çünkü ece’nin kalbinde en çok yer kaplayan kişi olan çocukluk arkadaşı rüya da bu ailenin içine dâhil oldu. Ve birbirine kan bağıyla değil, kalple bağlanmış iki kız kardeşe dönüştü. Şimdi bu evde: ▫️ geçmişin yasını tutan ama geleceğe tutunan bir rüya, ▫️ “Aşk`la işim olmaz” diyen bir çağrı, ▫️ yıllar sonra ilk kez kalbi atmaya başlayan bir ece, ▫️ ve kalbini asla kapatamamış bir tarık var. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu: > bir kayboluşun nasıl bir aileye dönüşmesinin, kalpten kalbe uzanan yolların nasıl bir ömürlük iyileşmeye dönüşmesinin hikâyesi. “Bazen bir deprem sadece binaları değil… senin sandığın hayatı da yıkar. Ama bazı yıkıntıların altında, yepyeni bir aile doğar.”

KALASİK ABİLERİM!! Doğduğu günden itibaren yanlız bir kız düşünün,onun sesi hayatı herşeyi sadece kendisi olmuş bir kız.Ölüm ve yaşam arasındaki o ince çizgide ne kadar durabilicecekti? Veya karşısına başka bir seçenek çıkacak mıydı? Peki bu seçenek olan kişiler doğru insanlar mıydı? “” ‘Adın bile ölüm iken bize yeni bir hayat olamazsın lavinia’

Bir kızın acıdan umut, yalnızlıktan güç, karanlıktan ışık çıkarma hikâyesi… Bazen en karanlık an, en parlak başlangıcın kapısıdır. ... Küçücük yaşta yalnızlığın en ağır yüzüyle tanıştı. Ama bu, onun hikâyesinin sonu değil, başlangıcıydı. Hayat ona en sert darbeleri vurmuş olsa da Adenya, küllerinden yeniden doğmayı öğreniyor. Her adımda hem kendini hem de hayata tutunmanın anlamını keşfederken; dostluğun, sevginin ve cesaretin varlığını hatırlıyor. Kalbinize dokunacak, gözlerinizden yaş süzülürken içinizde bir umut kıvılcımı bırakacak. ... Ben Adenya Kara. Soyumuz kara değil ama kader kara be abla... ... Kader sandığım şey her geçen gün kedere dönüşüyordu...

Runelya, geriye tek kişi kaldığı ailesinin büyük bir yalan üzerine kurulu olduğunu öğrenir. Dış dünyayla ilişkisini koparan ailesi öldüğünde onların yaşattığı travmalarla baş ederken öğrendiği gerçekler onu gösterişli ama yalnız bir hayattan mütevazi fakat kalabalık bir hayata sürükleyecekti... Hiç çocuk olmayan, hiç arkadaşı olmayan ve aile kavramından korkan Runelya`nın 4 abi, 1 kardeşi ile Sardunya Çıkmazı sokağında yeniden hayata tutunuş hikayesi...

16 yılını aile hasreti ile geçiren Sare, 17. Yaş gününde günlüğüne bir mucize istediğini yazar. Bebekliğinden beri dayısı ve onun ailesi ile yaşayan Sare yıllardır acı çekmektedir. Dayısının bir gün onu zorla evlendirmek istemesiyle Sare yıllardır karşı gelmediği dayısının karşı çıkar ve olanlar olur. Olay esnasında eve gelen bir adam onun babası olduğunu iddia eder. Sare bu adama inanacak mı? Onun teklifini kabul edecek mi? Yabancı birisine mi güvenecek yoksa cehennem misali o eve dönüp kaderine boyun mu eğecek? Kaderin ipleri şuan Sare`nin elinde. Onu nasıl yönlendirecek?

Her şey ufak bir hatayla başladı. Ufak hata birisinin on yedi yılını aldı. Ve bir gün aldığı bir telefonla tüm düzeni sarsıldı. Güneş, adı gibi hiçbir zaman parlak, canlı ya da sıcak olamamıştı. Renklerini küçükken soldurmuşlardı. Bu, Güneş`in kendisini bulma serüveni, ailesiyle bir olma hikayesidir.