Gözümden düşen göz yaşımı eliyle tuttu ve parmağından aşağı akmasını izledi, bu yaptığı tuhafıma gitse`de aldırmadım ve yeniden önüme döndüm.
"Larmes."
Dediği ile ona döndüm ve anlamsızca bir bakış attım suratına. Ne demek istiyordu ki? Bakışlarımı görünce hala havada tuttuğu parmağını gösterdi ve tekrar konuştu.
"Göz yaşları..."
"Bu gecenin hiç bir anlamı yok."
Sert ve taviz vermez sesi tüm benliğimin içimde ki ona olan aşkını öldürüyordu. Ölüyordu içimde, belkide ölmüyor ben ölüyordum.
"Bu geceden sonra, beni görmezden gel. Tanıma, yakınıma gelme."
O kadar mı nefret etmişti benden? Halbuki bu gece benim tüm umutlarımın özgürlüğüne kavuşacağı geceydi....