AKREP KRAL {MAFYANIN ÇİÇEĞİ}
" Nereye Gidersen Git Yine Bana Gelceksin ." demişti Genç Adam .
Nazın İlk Defa Bu Kadar Canı Yanıyordu. Onca Söz ve Hakaretten Sonra Artık Canımı Yanmaz diyordu ama Yine Yapmıştı Yapacağını .
O Kadar Haklıydı ki Ne Sığınacak Bir Kişi, Ne de Gidecek Bir Yeri Vardı.
Nereye Giderse Gitsin Bütün Yollar Ona Çıkıyordu.
Kaderine Bir Kez Daha Lanet Etti.
Koşa Koşa Çıktığı Hapishaneye Geri Dönüyordu.
Kapısındaki Sayısız Korumanın Olduğu Hapishaneye Adım Attı.
Oradaydı İşte Verenda da Bütün Heybeti İle Duruyordu Cehennemin Zebanisi Namı Değer Akrep Kral.
Gözlerinde Yine Aşağılayan Bir İfade Vardı.
Sanki Ne Oldu Küçük Fare Yine Benim Elime Düştün Diyordu.
Daha Fazla Bu Bakışlara Maruz Kalmamak İçin İçeriye Girmek İstediğinde Ayağı Havada Kaldı.
Onun Yeri Göğü Titreten Bariton Sesi Bütün Bahçede Duyulmuştu.
"Sakın Bir Adım Daha Atayım Deme !"
*Kitapta Argo ve Küfür Bulunabilir Lütfen Bu İkazımı Dikkate Alarak Okuyun!
*Tüm Hakları Bana Aittir Herhangi Çalınma Kopyalanma Durumunda Tarafımdan Yasal İşlem Başlatılacaktır.
|
🦂Akrep🦂
"Sen akreple kurbağanın hikayesini bilir misin?" diye sordum.
"Hayır" dedi. Hikayeyi hemen anlatmaya başladım.
"Bir gün bir derenin kenarında akreple kurbağa karşılaşır. Akrep kurbağadan kendisini derenin karşısına geçirmesini ister. Sırtında akrebi taşımaktan endişe eden kurbağa `Ama sen beni sokarsın` der. Akrep ise bunun ikisi içinde kaybetmek anlamına geleceğini, ikisininde boğulacağını söyleyerek kurbağayı ikna eder. Derenin orta yerine geldiklerinde kurbağa sırtında bir acı hisseder. Kurbağa can havli ve şaşkınlıkla ile `Neden yaptın?` der. Akrebin cevabı basittir:`Benim karakterim bu` der" dedim. Ne demek istediğimi anladığını umuyordum. Ben akreptim. Sokardım. Zehirli dilim ile insanların kalbini acıtırdım.
"O zaman bende sana bir akrep hikayesi anlatayım " dedi bilmiş sesiyle. Anlatması için kafamla onayladım.
"Hintli bir adam suda bata çıka ilerlemeye çalışan bir akrep görür. Onu kurtarmaya karar verir ve parmağını uzatır ama akrep onu sokar. Hintli tekrar akrebi kurtarmaya çalışır ama akrep onu tekrardan sokar. Yakınlardaki başka birisi ona, onu sürekli sokmaya çalışan akrebi kurtarmaya çalışmaktan vazgeçmesini söyler. Ama Hintli adam şöyle der:` Sokmak akrebin doğasında vardır. Benim doğamda ise sevmek var. Neden sokmak akrebin doğasında var diye kendim doğam olan sevmekten vazgeçeyim?`der" dedi gözlerindeki gizemli ifadeyle. Benim ona demek istediğim şeyi iyi anlamıştı. O da bana bir mesaj vermişti. Ben onu akreplik yapıp ne kadar sokarsam sokayım o beni sevmekten vazgeçmeyecekti.
Her karanlık kendini sonlandıracak şafağın tohumlarını içinde taşır.
Dante Alighieri
|
0% |