Asel Ece üniversiteyi bitirmeye çalışan babası ile arası ne iyi ne kötü olan kendi halinde bir kızdı. Çok severdi ve sevilirdi. Normal hayatı vardı taki o güne kadar...

"Ve deli kadın hiç bir zaman af ne bilmedi. Deli adamsa hiçbir zaman zavgeçmedi. Ama vazgeçeceği an her şey bitecekti.." Aklımın bir köşesi onun yapmayacağına inanıyordu. En çok o ihanetten nefret etmiyor muydu? Neden bana bunu yaşatıyordu? Neden susuyordu? Acı çekmiyor muydu? Hiç mi sevmemişti beni.. Burada olanları asla unutmayacaktım. Sebep ne olursa olsun affetmeyecektim. Bu sefer hem can yakacaktım hem de affetmeyecektim. "Çık dışarı. Bir canavara verecek bir tane daha kalbim yok." Sakin davranıyordum ama kalbim ve aklım öyle bir yangın ve depremin ortasındaydı ki. Yine konuşmadı. Donup kalmıştı. "Kalbim eski kocama sadakam olsun." Her an yere yığılabilirdim. Ama o hâlâ gitmiyordu. "Atın şunu dışarı." diye bağırdım. Artık her şey bitmişti. Hayatım da biz de o da. Örümcek zambağı solmuştu, çölün ortasına terk edilmişti..

Alev mafyanın kızıdır. Babası Talat bey ödeyemediği borçlar yüzünden kızını başka bir mafyanın oğlu ile evlendirmek zorunda kalır. Alev ve Pusat bu evliliği istemez ama zorunda kalırlar. Birbirlenirini ne kadar istemeselerde ilerleyen zamanda anlaşmaya başlayacaklardır. Keyifli okumalar.