Bebeklik arkadaşı olan Mehmet ve Elfida’nın yıllar sonra tekrardan karşılaşması.

Her yaşında Esma`nın gönül yarası olan Mehmet`in ve Esma`nın bir tatlı bir acı seyreden hikayesi. Mehmet, Esma`nın gönül yarası olarak mı kalacak yoksa kendi açtığı yaralara merhem mi olacak?

Adımdan mıydı kaderime sükut düşmesi... Adımdan mıydı her söze lâl olmak... Adımdan mıydı cevabım olduğu halde her soruya susmak... Hz. Meryem hürmetine koynuştu babam adımı. Ben Meryem, Allah`tan korkmamakla, kirlenmekle suçlanan ben anamın doğurduğu günkü kadar tertemizim... kimse bana inanmayı tercih etmesede ben susarak veriyorum savaşımı. Sabır ile sebata çıkacağım Hz. Meryem gibi...

Eski zamanlarda bir mahalle. Mahallenin ağır abisi mehmet. Mahallenin gözdesi mısra. Mehmet mısra yı severdi, öyle bir severdi ki kendi gözünden sakınırdı. Mısra ise mehmet`e abi derdi, mehmet onun abisi ydi ona göre.

Bu kitabımda yazdığım iki şiiri sizle paylaşıyorum. Umarım beğenirsiniz.