Zihin Kapanı
Kafamdaki sesler susmuyordu. Biliyordum ki hiç susmayacaktı. Düşünmekten yorgun,bir o kadar da bıkkındım.Yaptığım en ufak hatayla çevremdeki herkesi kendimden uzaklaştırıyor,sonrasında yalnızlığın esiri oluyordum.Yaşama amacımı sorgulamaktan da öte kendimi sorguluyordum. Ben kimim, ve neden yaşıyorum? Bir insanın kendini tanıması o kadar zor olmasa gerek değil mi?
Maalesef benim için hayattaki en zor şey. Hayata 0`dan değil 6 yaşından başlamış olmamdan dolayı sanırım...
|
0% |