Her aşkın da kendi kaderi vardır kimi doğar, büyür, ölür; kimi sevdaya dönüşür...

Okulları nedeni bilinmeyen bir yangından dolayı büyük hasar aldığından, Asya ve yakın arkadaşı dönem ortasında olmalarına rağmen yeni bir okula geçerler. Her zaman yaptıkları şeyleri, klasik öğrencileri beklerken çok büyük yanılgıya uğrarlar. Her yerde çizgiler, sınırlar ve korku vardı. Kimliği belirsizler, bakışlarıyla kan donduran iblisler ve kana susamış aç yamyamlar... Hepsinin arasından bir çift göze onların kuralları ile meydan okuyana kadar belki de o koca okulda Asya ve İskender asla karşılaşamayacaktı. Halbuki Asya`nın tek yaptığı gözlerine bakmaktı, ama İskender`in anladığı günahı ateşler üzerinde dansa davet etmekti. Ateşin üzerinde onları dans ederken görmek tutku mudur? Yoksa acı çekmelerine izin vermek miydi?

"Herkesin Bir umudu vardır, Bir savaşı, Bir kaybedişi, Bir acısı, Bir yalnızlığı, Bir hüznü... Çünkü herkesin bir gideni vardır... İçinden bir türlü uğurlayamadığı..." Uğurlamaya çalışsa da izin vermeyen; Aşkı, Savaşı, Sızısı, Acısı İmkansızı.. İmkansız mıydı artık kalbime yağan hasret, fikrime yağan sen yağmurlarının seni bana geri getirmesi? Gerçi getirse de affedebilecek miydim? Bizi bir hiç uğruna harcayan Sen`i.. Sen atsan da kalbindeki yerimi; Hala kalbimde yerini sakladığım Sen`i.. Affedebilecek miydim?

"Herkesin Bir umudu vardır, Bir savaşı, Bir kaybedişi, Bir acısı, Bir yalnızlığı, Bir hüznü... Çünkü herkesin bir gideni vardır... İçinden bir türlü uğurlayamadığı..." Uğurlamaya çalışsa da izin vermeyen; Aşkı, Savaşı, Sızısı, Acısı İmkansızı.. İmkansız mıydı artık kalbime yağan hasret, fikrime yağan sen yağmurlarının seni bana geri getirmesi? Gerçi getirse de affedebilecek miydim? Bizi bir hiç uğruna harcayan Sen`i.. Sen atsan da kalbindeki yerimi; Hala kalbimde yerini sakladığım Sen`i.. Affedebilecek miydim?

Birbirlerinden haberleri olmayan, iki farklı hayatta yaşayan bir prens ve bir de prenses varmış. Prens her zaman önüne sunulan imkanları akıllıca kullanır, hayatına doyasıya yaşamayı severmiş. Ancak prens kurallarını kendi yazmayı tercih eder ve sınırlara her zaman karşı olan biridir. Ailesinin üst düzey bir konumda olması bazen onun için ağır gelmektedir. Bu yüzden o çok zor bir karakterdir. Prenses ise kendi bağımsızlığını kazanmak için bulunduğu konuma isyan bayraklarını ve hayatta tek başına mücadele savaşına kendini adamıştır. Sade bir hayat, istediğini istediği zaman yapabilmek onun için altın bir tahtın üzerinde oturmaktan çok daha iyiydi. Prens ve Prenses bir balo gecesine kadar birbirlerini görmemişlerdi. Tanrı istiyordu onları ama onların kalpleri birbirlerine hazır mıydı? Daha doğru her peri masalındaki Prens ve prenses gibi sonsuza dek mutlu yaşayabilirler miydi?