Beklemediği anda kasıklarına tam isabetle çarpan dizim ile acı dolu bir nida döküldü dudaklarından. Nefesinin kesilmesini fırsat bilip onu çevirip tam üstüne oturdum. Bir elim boğazını sararken dağılmış saçlarımla üstten baktım. "Sana gardını ne olursa olsun düşürmemeni söylemiştim, Yüzbaşı..." "Tüm geleceğimi baltaladın!" dedi can çekişir bir tonda. "Üzgünüm, kaşındın..." Sırıtışımı gizleyemiyordum. Yerim de rahat olsa gerek hiç kalkasım gelmiyordu sanırım hâlâ oturduğuma göre... "Ulan... Tüm neslimin amına koydun... Hâlâ kaşındın diyorsun!" Kahkahamı bastıramadım. Bu kadar çaresizken gerçekten çok güzel görünüyordu. "Böyle işin ızdırabını..." Neyse ki kalkmak aklıma geldi. O ise hâlâ yerdeydi. Ben kalkmak için hareket edecekken beni kolumdan yakalamasıyla neye uğradığımı şaşırdım. Tutup tek hamlede üstüne çekti. Şimdi yüzlerimizin arasında milimetre vardı. "Senin yüzünden hiçbir hemcinsin tarafından kabul edilmezsem, ömür boyu kâbusun olurum, Kara!" dedi sıkılı dişlerinin arasından. "Ne yapabilirsin ki? Hakkımla dövüştüm ve kazandım." Aramızdaki mesafeye rağmen mantıklı cümleler kurabildiğime inanamıyordum. "Eğer öyle bir şey olursa az önce bineceğin dalı kestin demektir, Kara!" 03.09.2024 ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz.

BOŞANMIŞ, ÇOCUKLU BİR KADIN YENİ BİR MAHALLEYE TAŞINIR... KARŞI KOMŞUSUNUN OĞLUYLA DAHA İLK TANIŞDIKLARI AN ONUN AKLINI BAŞINDAN ALIR... MAHALLE KARIŞIR... "Sen içimde bir ateş yaktın... Ben yaktığın ateşin mavisine bile âşık oldum, Mübrem..." Dudaklarından usulca dökülen sözcükler, yüreğimde şiddetli zelzelelere sebep oldu. Onun sevgisi ruhumu, kalbimi doyuruyordu. Böyle sevmek olduğunu hiç bilmezdim... Nefesim kesildi. Hayranlıkla, aşkla, sevdayla bakakaldım yüzüne. Bu itiraf beni dört bir yandan kuşattı. Böylesine güzel sevilmek de yazılmış meğer benim kaderime. "Benim gecemin sessizliği boğmaz mı seni, Yüzbaşım?" diye sorarken heyecandan kekeledim. Saçımı okşayan eli usulca yanağımda dolaşıp ardından çenemi nazikçe kavradı. Bakışlarımızı birbirine sabitlediğinde dünya bizim için dönmeyi bıraktı. "Bundan gayrı benim yuvam senin gecenin sessizliğindedir, Mübrem..." 04.01.2024 ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz.

Dünya üzerinde en güçlü silah ateşlenmiş insan ruhudur. Amara ve Michelle’nin aşkı kavga ve öfke ile başlamışken. Vito ve Anna’nın aşkı saf ve imkansız aşk gibi başlamıştır. Bir yanda can derdi, bir yanda aşkları, bir yanda sevdikleri... Bütün bunlar olurken SİLAH işe yarar mı? Bir insanın ruhu kanla temizlenir mi? Aşkın gücü her şeyi sonlandırır mı? Suikastçı ve bir baronun sağ kolu birlikte çalışıp içlerindeki ruhu birbirlerine kaynata bilecekler mi?...

❗KİTAP DÜZENLEMEYE ALINACAK ❗ Bir hastası yerine yanlışlıkla Yüzbaşına mesaj atan Burçe ve yanlış numaradan doğan hikayeleri... Bilmedikleri tek şey ise onların hayatlarının birbirini hiç olmadığından çok kanatması ve yaralaması. Peki sizce Burçe içinde olduğu kendi savaşından, aşk için olan savaşta hayatta kalabilir mi? Aşk gerçektende tüm umutsuzlukların içinde gerçekleşebilir mi? AMBİVALANS Bir insanı çok severken aynı zamanda da ondan ölesiye nefret etmek... 🥀❤‍🩹

|Psikoloji, Mitoloji, Felsefe, Sembolizm| ❀ Soley Dinçer, hayatını sıradan bir düzenle sürdürüyordu. Fethiye’nin rüzgârları arasında kaybolmuş bir gençlik, ufukta belirsiz bir gelecek ve geçmişin gölgesine kapanan kapılar… Bir zamanlar o kapıların ardında Truman Carter vardı. Ve Truman, Soley’in hayatına girdiğinde her şeyi karıştırmıştı: dengeleri, hayalleri ve belki de kendisini. Sonra bir gün, hiçbir iz bırakmadan kayboldu. Soley, o yokken yeni bir düzen kurmaya çalıştı. Fakat bazı şeyler sadece unutulmaz; gölgeler daima bir yerlerde kendini hatırlatır. Yıllar sonra, bir yabancı plakalı araba, sessizce kapıya yanaştığında Soley’in geçmişi de geri döndü. Ancak bu geri dönüş, yalnızca eski soruları değil, Soley’in yıllarca saklamaya çalıştığı zayıflıklarını da gün yüzüne çıkaracaktı. "Bazı insanlar kaybolmaz. Onlar, hatıraların karanlık köşelerinde yaşamaya devam eder. Ve bir gün geri dönerler. Ama sen o gün hâlâ kendin olabilir misin?" Bu kurgu, klasik bir uzak mesafe aşk hikâyesi anlatmıyor. Psikoloji, Mitoloji, Felsefe ve bolca Sembolizmle örülü; aynı zamanda günlük hayatın kaygılarını, insanın kendiyle mücadelesini de merkeze alıyor. Şifreleri çözmeyi, detayları yakalamayı ve satır aralarındaki anlamları keşfetmekten hoşlanıyorsanız, doğru yerdesiniz! ❀ ❀ ❀ UYARI ❀ ❀ ❀ Bu kitap, "Hey Truman!" başlığı altında yayımlanan ilk eserdir. Kurguda yer alan karakterler ve olay örgüsü, hayal gücümün yanı sıra kendi hayatımdan esinlenerek oluşturulmuştur. Ana karakter isimleri, bu esere özgü olup başka bir yerde kullanılmamıştır. Bu kurgu yıllar önce şekillenmeye başladı. Son bir yılda nihayet detayları oturttum ve tekrar yazmaya başladım. Kurgunun her aşamasına ait taslaklar, notlar ve geçmiş çalışmalar elimde mevcuttur. Çalınma veya kopyalanma gibi durumlarda gereken adımları atacağımı da bilmenizi isterim. ESERİMİN TESCİL HAKLARI BENDEDİR YANİ; Kurgumun bana ait olduğu tarihli ve belgeli olarak kanıtlıdır. Ayrıca, kurguda yer alan içeriklerin, kurgunun veya karakterlerin izinsiz kullanılması, çoğaltılması ya da kopyalanması yasal yaptırımlarla sonuçlanır. Bunu fark edersem ASLA tolere etmeyeceğim ve avukatıma yönlendireceğim. Ve lütfen, Herhangi bir yerde bunlardan birini fark ederseniz bana hemen ulaşın. İlk Başlangıç Tarihi: 20.9.21

Yarı mesajlaşma içerikli bir kitaptır. 2 kere bu kitabım kaldırıldı. İkisinin toplamında 25 bin okunmaya yakındı. Lütfen destek olun. Siz: kıskanmaaaaa Siz: Çalış seninde olurrr Kutay: *fotoğraf* Kutay: Emin ol fazlasıyla çalışıyorum. Siz: Şey Siz: Bak benim amcam daha bugün sabah doğum yaptı. Siz: Ziyarete gidemedim. Siz: Ayıp olmasın ona. Siz: Görüşürüzzzz Kutay: Kaç bakalım kaç Kutay: Maçtada kaçabilicek misin bakalım küçük civciv? Kutay: Görüşeceğiz

Üniversiteyi okumak üzere okulların açılmasına bir hafta kala Derya Ankara`ya taşınır.Taşınmasının üzerinden iki gün geçer ve karşı dairesine bir çocuk taşınır.Derya herkese yaptığı gibi tanışmak için karşı dairesinde oturan çocuğun ziline basar ve Derya çocuk ile tanışır.O günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmaz.Hayatlarında birbirlerine umut ışığı olan iki genç...

Menekşe, bir askerin vicdanıyla sarıp sarmaladığı, şefkatiyle bağrına bastığı, getirildiği toprağı vatan bilmiş solmuşken yeşertilmiş o kız çocuğuydu. O gönlünü cevval bir yidiğe vermiş sevdasıyla büyümüş ve kışın ortasında açmış bir çiçekti... 🌺 Geçimlerini gül yetiştiriciliği ile sürdüren çocukları hiç olmamış Tozkoparan çifti ayrılığın hüznünü hissettmişti. Süheyla, Subay olan eşini kardeş vatanın dağlarına göreve gönderirken içinde büyük bir sıkıntı vardı. Genç subay, Karabağ dağlarında öldürdüğü teröristin yanında bir kız çocuğu olduğunu görünce, ona sırtını dönüp gidememişti. Kız çocuğu üşümüş ve günlerdir hiçbir şey yememişti. Eşinin çantasına koyduğu gül reçelinden bir kaşık uzattı. Bir bakışıyla yüreğine işlenen küçük kızın bakışlarını ardında bırakıp gidecekken duymayı planlamadığı bir şey vardı. "Baba!" Her şey bir gül reçeli ile başlamıştı. Başlama tarihi: 8 aralık 2023 Telif hakkı saklıdır...