Lara,sadakatini tüm kalbiyle orduya adamış,kararlı bir şekilde devam ederken,içinde büyüyen bir yangın gibi olan duygularıyla yüzleşmek zorunda kalacaktır.

Soley Dinçer, hayatını sıradan bir düzenle sürdürüyordu. Fethiye’nin rüzgârları arasında kaybolmuş bir gençlik, ufukta belirsiz bir gelecek ve geçmişin gölgesine kapanan kapılar… Bir zamanlar o kapıların ardında Truman Carter vardı. Ve Truman, Soley’in hayatına girdiğinde her şeyi karıştırmıştı: dengeleri, hayalleri ve belki de kendisini. Sonra bir gün, hiçbir iz bırakmadan kayboldu. Soley, o yokken yeni bir düzen kurmaya çalıştı. Fakat bazı şeyler sadece unutulmaz; gölgeler daima bir yerlerde kendini hatırlatır. Yıllar sonra, bir yabancı plakalı araba, sessizce kapıya yanaştığında Soley’in geçmişi de geri döndü. Ancak bu geri dönüş, yalnızca eski soruları değil, Soley’in yıllarca saklamaya çalıştığı zayıflıklarını da gün yüzüne çıkaracaktı. Bazı insanlar kaybolmaz. Onlar, hatıraların karanlık köşelerinde yaşamaya devam eder. Ve bir gün geri dönerler. Ama sen o gün hala kendin olabilir misin? ❀ ❀ ❀ UYARI ❀ ❀ ❀ Bu kitap, "Hey Truman!" başlığı altında yayımlanan ilk eserdir. Kurguda yer alan karakterler ve olay örgüsü, hayal gücümün yanı sıra kendi hayatımdan esinlenerek oluşturulmuştur. Ana karakter isimleri, bu esere özgü olup başka bir yerde kullanılmamıştır. Bu kurgu yıllar önce şekillenmeye başladı. Son bir yılda nihayet detayları oturttum ve tekrar yazmaya başladım. Kurgunun her aşamasına ait taslaklar, notlar ve geçmiş çalışmalar elimde mevcuttur. Çalınma veya kopyalanma gibi durumlarda gereken adımları atacağımı da bilmenizi isterim. ESERİMİN TESCİL HAKLARI BENDEDİR YANİ; Kurguda yer alan içeriklerin, kurgunun veya karakterlerin izinsiz kullanılması, çoğaltılması ya da kopyalanması yasal yaptırımlarla sonuçlanır. Bunu fark edersem ASLA tolere etmeyeceğim. Ve lütfen, Herhangi bir yerde bunlardan birini fark ederseniz bana hemen ulaşın. İlk Başlangıç Tarihi: 20.9.21

İnsan ihanetin nerden geldiğini bilemez Üsteğmen Altay. Bir bakarsın senden uzakta bir bakarsın bir nefes uzağında...

Annem gittiğinden beri kaç lanetli gün geçti bilmiyorum, yine kapkaranlık ormada yürüyorum, ben anora büyük bir krallığın varisi ve tek kraliçesi olmaya annemin intikamını almaya ant içtim.

“Aile” ikimizi de buluşturuyordu,bu kavram… Seni öldürmek zorundaydım ve sende beni. İkimizde çıkmaz bir sokaktaydık. Bu çıkışı olmayan sokakta; sıkışıp kalacak mıydık yoksa kurtulacak mıydık ?

Dört yapraklı yoncayı bulmak gibi zordu bir aile olmak. Yonca bunun farkındaydı ama onun için aile kavramı Abisinden ibaretti. Bir sarmaşık kadar sağlam , bir aşk kavramı kadar yoğun olmalıydı. Yonca bu yoğunluktan çıka bilecek miydi? ya da son nefesini verip ailesini , ailem dediği abisini geride mi bırakacaktı?

“Sevgi ile nefret arasında çok ince bir çizgi vardır. Birisinden nefret ediyorsanız ve bir gün onu yenemeyeceğinizi anladığınız zaman onu sevmeye başlarsınız.” Peyami Safa

Biraz hayat yorduysa ,biraz kırık dökükseniz .Şimdi toparlanıp hayata meydan okumanın zamanı Kendinizden bir parça bulacağınız sözlerimi okumak isterseniz bu kitabım tam size göre !!

Yaşanmışlıklar belkide insanı olgunlaştiran tek şeydir. Ama bazen öyle yaşanmışlıklar vardır ki...kurduğun cümlenin sonunu bile getiremezsin.

Birbirinden tamamen farklı iki genç, toprak ve yiğit ortada ise bir ceset kim bilebilirdi ki ? Bir ceset`in onları bu kadar yakınlaştıracağını " iyi seyirler.