Yeni görev yerinde ilk görevine çıkan KIDEMLİ YÜZBAŞI YAVUZ ALACA ve birlikte gittikleri görevde erkek kılığına girmesi emredilen YÜZBAŞI ILGIN BAYMAZ İkisininde hayatını çepeçevre saran ölüm... SADECE YAVUZ VE ILGIN... 6 yaşında çocukluğu biten bir kadın ve hayatı yalanlarla çevrili bir adamın hikayesi.

Tek bir ihanet, tek bir kurşun, tek bir ölüm ve tek bir gözyaşı…

Asker olmak kolay değil

İlk deneme kitabım teşekkür ederim

Giray Çevik`ten: Olduğumuz yere gelmiştik. Tugayla Hazal`ı idam etmek üzerelerdi. Albay "Ateş serbest!" diyip Tugayı idam etmek üzere olan leşi kafasından vurdu. Bende Hazal`ı idam etmek üzere olan leşi kafasından vurdum. Etraftaki herkesi öldürdükten sonra gidip ikisinin yanına indik. Hazal hiç iyi gözükmüyordu. O piç bir şey yapmıştı galiba Tugayında eli yüzü kan içerisindeydi. Ellerini çözdük. Tugay Yavuz Özcan`dan: Elimi çözdüklerinde direk Hazal`ın yanına koştum. Hiç iyi gözükmüyordu. Alpay "İyi misiniz komutanım?" dedi. "Ben iyiyim Hazal`a bir ilaç enjekte etti hastaneye götürmemiz lazım." dedim. Kucağıma aldım. Giray "Helikopter yukarıda bekliyor." dedi. Başımı salladım. Yukarıya çıktık. Helikoptere bindik. "Hazalım kapatma gözlerini ne olursun biliyorum dayanacak gücün kalmadı ama bizim için ne olur." dedim. Saçlarını yüzünden aldım. Hazal "S-su is-istiyorum." dedi kesik kesik konuşuyordu. Alpay su uzattı. Yavaşça içirdim. Birazda elime döküp yüzüne sürdüm. Gözleri kapanıyordu. "Hazal ne olursun bırakma bizi aileni beni, sana bir şey olursa ben ne yaparım güzelim." dedi. Hazal "Hakkını helal et Çakır." dedi. Gözleri kapandı. Nefes almıyordu. Ben ne yapacaktım şimdi ailesine ne hesap verecektim. Kızınızın yanındaydım esir kaldık ben hiç bir şey yapmadım kollarımda öldü mü diyeceğim? Dedesi beni asla affetmezdi zaten gözünü pek tutmamıştım. Tam evlenecektik. Ya annesi yaşayamazdı kızı olmadan Hazal`ı göğsüme bastırdım. Sarıldım. "Hazal!!" Ağlıyordum. Helikopter indi ambulansa bindik. Hastaneye geldik. Başka bir sedyeye yatırıp içeriye aldılar beni yanına almadılar bile kapının önündeydim. Kapının önünde deliriyordum. Duvarları yumrukluyordum. "Koruyamadım onu o itten koruyamadım hepsi benim suçum!" Giray "Yapma oğlum böyle bak Hazal çıktığında çok üzülür seni böyle görürse." dedi. Yüzüne baktım. "Çıkabilecek mi, o it ne enjekte etti bilmiyorum? Nefes bile almıyordu ya bana hakkını helal et dedi ya ne kadar kötü bir şey sevdiğin kızın sana hakkını helal et diyip gözlerini yumması hemde kucağında!!!" diyip duvara tekme attım. Giray "Gel senin yaralarından pansuman yaptıralım hadi." dedi. Kolumdan tuttu. Acil tarafına gittik. Kaşıma dikiş atıldı. Boynumdaki derin yarayada dikiş atıldı. Kolumdaki boynumdaki yanıklarada pansuman yapıldı. Kan aldılar birde çıktık odadan. Hazal`ın yanına geri gittik. Koltuğa oturdum. Hayatı sorguluyordum. Giray oturdu yanıma "Bu yanıklar nasıl oldu?" dedi O an aklıma geldi gözlerimi sımsıkı yumdum açıp. Giray`a baktım. "Demiri ateşte kızdırıp vücudumuza dokundurdu." dedim. Giray yüzünü buruşturdu. "Peki ya bu dedin yara?" dedim. Boynumdakini kastediyordu. "Boynumdakinide çakıyla yaptı." dedim. Giray "Oğlum ya iyi sağ çıktınız o adamın elinden." dedi. Doktor çıktı içeriden direk ayağa kalktım. Doktor "Arkadaşınız şuanda iyi ama vücuduna ne enjekte ettilerse işimizi çok zorlaştırdı son anda yetiştirmişsiniz hastaneye biraz daha geç gelseydiniz arkadaşınızı kaybetme riskimiz yüksekti." dedi. "Görebilir miyiz?" dedim. Doktor "Odaya alınacak görebilirsiniz." dedi. Hazalı odaya aldılar. Yanına geçtik. Başındaki koltuğa oturdum. Nilüfer girdi o sırada odaya yanıma geldi. "İyi mi Hazal?" dedi. "İyi ölümden döndü biraz daha geç kalsaymışız ölebilirmişti." dedim. Nilüfer ağlamaya başladı ayağa kalktım. "Koruyamadın mı onu neden izin verdin ona işkence edilmesine?" dedi. Göğsüme vurarak. "Neden izin verdin?!" diye bağırıyordu. Giray kendine doğru çekti sarıldı. Koltuğa oturdum. Dirseklerimi dizime koydum ellerimi alnıma koydum ovuşturmaya başladım. Ayağa kalktım. "Elimden bir şey mi geldi? Gelse yapmaz mıydım?!" diye bağırdım. Giray "Tamam bağırışmayın ağlama güzelim sende." dedi. Oturup Hazalın elini tuttum öptüm. Gözlerini açtı birden. "Hazalım iyi misin?" dedim elini öptüm tekrardan yanağına elimi koydum. Nilüfer "Ben doktor çağırıp geleyim." dedi. Doktor çağırıp geldi. Doktor içeriye girdiğinde Hazal`ın gözüne ışık tuttu. Doktor "Hazal hanım duyuyor musunuz beni?" dedi. Hazal "Duyuyorum." dedi. Doktor "Kendini iyi hissediyor musun?" dedi. Hazal "Canım yanıyor birde karnım aç." dedim. Doktor "Ağrıların için ağrı kesici vereceğim sana yemekte yiyebilirsin." dedi. Giray "Ben ikinize çorba alıp geleceğim." dedi ve çıktı. Hazal "Tugay iyi misin?" dedi. Başımı salladım gülümsedim. Yanağına öpücük kondurdum. Nilüfer "Çok şükür kurtuldunuz varya gece uyku uyumadım." dedi. Tugay "Ne işgence yapıldıysa yapıldı bizede hiç sabah olmayacak sandım bir an." dedi. Hazal "Çok zordu ben bir süre evde tek başıma kalamam." dedi. Nilüfer "Annen geliyor kanka kalamazsın zaten." dedi. Hazal "Kiminle geliyor?" dedi. Nilüfer "Tugayın annesi babası abin annen baban geleceklermiş geliyorlardır hatta gelmişlerdir." dedi. Tugay "Ben giderim onları almaya." dedim. Nilüfer "Giray Emrahı yollacak tanıyorlarya Emrahı." dedi. Tugay "Tamam madem." dedim. Hemşire girdi içeriye "Tugay bey sizde şöyle şu yatağa geçin kanınızda enfeksiyon çıktı yüksek dozda." dedi. Yatağa geçtim. Hemşire "Serum takacağım." dedi. Kolumu uzattım. Damar yolunu açtı. Serum bağladı. Hazal Polat`tan: Kolum çok ağrıyordu. Karnım çok acıkmıştı. Dün akşam kızgın demir ile yaktığı yerler acıyordu çok kötü kapıdan Giray elinde Çorbayla girdi. Nilüfer açtı bana yedirmeye başladı. Çok acıkmıştım. İçim almıyordu ama yemem gerekiyordu. Çorbam bitmişti. Giray`da Tugaya yedirmişti çorbasını Tugaya bakıp gülümsedim. Nilüfer "Bu kollarına boynuna ne oldu?" dedi. Yüzüm düştü hemen yanıklarımı soruyordu. O an aklıma geldi. Gözlerimi sımsıkı yumup gözümün önünden gidermeye çalıştım. "Kızgın demir bastı." dedim. Nilüfer yüzünü buruşturdu. Gözlerim doldu yeniden Nilüfer fark ettiğinde "Şş tamam geçti bak biz burdayız Tugay burda annenler geliyor." dedi. Tugay "Allah belamı versin ki hiç bir şey yapamadım." dedi. O an aklıma geldikçe gözlerimi sertçe yumuyordum gözümün önünden gitmesi için ama olmuyordu. Biraz gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım ama olmuyordu. Çok kötü hissediyordum. Nişanlanacaktık Tugayla üstelik. Kapıdan birisi girdi. Annemdi benim yanıma geldi direk saçlarımı okşadı. “Ah çocuklarım benim ne hale getirmişler ben böyle mi emanet ettim sizi?” dedi. Ağlamaya başladı. “Anne ağlama nolursun iyiyim ben.” dedim. Abim geldi başıma gözleri dolmuştu. Yanağımı öptü. Tugayın yanına gitti ayak ucuna oturdu. Babam “Nasıl oldu bu?” dedi. “Esir alındık ikimizede işkence yaptılar işte.” dedim. Tugaya baktım sinirliydi. Kapıdan Aynur teyzeler girdi. “Ah yavrularım nasıl oldunuz?” dedi. Tugayın yanına gitti o da direk gözlerimden yaşlar akıyordu. Tugaya baktım göz göze geldik. Masum gözlerle baktım. Aynur teyze “Ah yavrularım benim neden düzgün bi meslek seçmediniz yavrum ne olacak bu haliniz?” dedi. Tugay “Bu halde olmasaydık asıl vicdan azabı çekerdik gayette düzgün bi meslek.” dedi. “Aynen öyle Aynur teyze biz vatanımızı canımızdan çok seviyoruz bu halde olmasaydık Tugayın dediği gibi vicdan azabı çekerdik.” dedim. Annem “Yok bunlar Nuh diyor peygamber demiyor.” dedi güldüm. Tugay “Vatan Millet Sakarya.” dedi kahkaha attım bu sefer yaram acıdı yaramı tuttum. Nilüfer “Yasemin teyze sen kızını bi göreceksin karargahta yatacak bıraksak.” dedi. “Olabilirde o kadarda değil yani.” dedim. Abim “Hazal rahatına düşkündür o konuda ayrı düşersiniz.” dedi. Ona bakarak yüzümü buruşturdum. O da bana aynı ifadeyi yaptı. Annem “Burdada uğraşıyorlar birbirleriyle ya.” dedi. 2 Hafta Sonra: Hastaneden çıkmıştık. Eve geçiyorduk. Çok özlemiştim evimi kendimi daha iyi hissediyordum. İlk zamanlar çok fazla kabus görüyordum ama şimdi iyiydim. Görmüyordum artık nişanımızı ertelemiştik. Biraz daha toparlanalım öyle yapacaktık. Tugaylarda bizim eve geliyorlardı. Arabaya bindik. “Anne siz nasıl o kadar saatlik yolu kısa sürede geldiniz?” dedim. “Nesi kısa kızım yüreğim ağzımda geldim o kadar yolu sizin esir alındığınızı duyunca hemen çıktık yola.” dedi. Abim “Çok korkuttun be bizi.” dedi. “Eee Mesut bey hayat böyle olur olmadık yerde bi esir alınırsın görürsün ebenin körünü.” dedim. Gülmeye başladı. Annem “Tugayın boynuna noldu soramadım çocuğa?” dedi. “Çakı-” dedim devamı gelmedi. Annem “Vah yavrularım benim ne acımasız bunlar Allah hepsinin belasını versin!” dedi. Babam “Dikiş atılmıştı birde derin kesmiş demekki baya küçük bir şeydi ama.” dedi. Abim “Bıçak elimizi kesiyor ne biçim acıyor kızım siz nasıl dayandınız buna.” dedi. “Tamam hadi kapatalım konuyu, abi şu sokaktan girersen daha çabuk varıyoruz.” dedim. Abim “Burası daha kısa kızım.” dedi. “Ya abi ben ne diyorum burası daha kısa şurdan gir işte.” dedim. Abim “Şoförün işine karışılmaz.” dedi. “İyi sen burnunun dikine git.” dedim. Yolu izlemeye devam ettim. Bölüm sonuuu:))

Her anlamda kaçak olan Ateş Atahan`ın kızı Alev büyüdükçe başına buyruk hareket etmeye başlamıştı. Hayatının hatasını yaptı ve aşık oldu. Yanlış adama aşık olması sonucunda hem babasının başını yaktı hem de onu terk eden annesinin yanına gitmek zorunda kaldı. Yasak aşk Alkol Bolca duman Travmatik sahneler Küfür Bar Barda çıkan kavga Kan İşkence Kesici ve delici aletler Okul araç gereçlerinin uygunsuz kullanımı Birbirine aşık olan iki kişi Aşklarının getirdiği korkunç sonuç Son bulan hayatlar ... DİKKAT! Smut içerir. DİKKAT! Şiddet içerir. DİKKAT! Küfür ve yasaklı madde içerir.

Umay’ın ailesini kaybetmesiyle başlayan askerlik hayatı

Bir asker,bir doktor ve daha bir çok mesleğe sahip kişilerin güzel dostluklar kurduğu heyecan,eğlence ve güzel anılarla dolu bu hikayemize katılmak ister misin?

Bir kızın asker olma hayali

Özel kuvvetler`de çalışan Kadem Yavuz Özdemir, bir gün karanlık, dar bir sokağa girer. Sokağın sonundaki sözde Boks kursu olan bir yer dikkatini çeker. Burada yasal olmayan işler dönmektedir. Burası Yavuz`a yaşam umudu aşılayacaktır. Fakat burada ki çeteyi çökertmesi gerekir. İçlerine girebilmek adına Kafes dövüşüne ismini yazdırır. Karşısına çıkan kadına nutku tutulur. Kayla, Yavuz`u etkilemeyi başarır. İkili kafeste bir birinden nefret etse de sonradan aralarında yaşanacak çekim ikisine de iyi gelecektir. KEYİFLİ OKUMALAR EFENDİMMM

Hayatın acımasızlıkları her zaman peşimde, yanımdaydı. Her zamankinden farklıydı bu sefer bu zorluklar. Yanımda beni benden çok düşünen, bana benden daha fazla değer veren Yüzbaşım vardı. Ve o benim yaşadığım her şeyi bahara çevirmeyi başarıyordu.

Geçimini boks maçlarına katılarak sağlayan yetimhanede büyümüş okuduğu bölümden mezun olup vatanı için gizli görevlere katılan adam.... Türkiye`nin en iyi üniversitesinde tıp fakültesi okuyan kimseye güvenemeyen yalnızlıga ve aşksızlığa yemin eden kadın bir gün yeminini bozmak zorunda kalır;)

Gerilir zorlu bir yay Oku fırlatmak için; Gece gökte doğar ay Yükselip batmak için. Mecnûn inler, kanını Leylâ’ya katmak için. Cilve yapar sevgili Gönül kanatmak için. Şair neden gam çeker? Şiir yaratmak için. Dağda niçin bağrılır? Feleğe çatmak için. Açılır tatlı güller Arılar tatmak için. Göğse çiçek takılır Solunca atmak için. Tanrı kızlar yaratmış Erlere satmak için. İnsan büyür beşikte Mezarda yatmak için. Ve Kahramanlar can verir Yurdu yaşatmak için

Yeni adım,yeni başlangıçlar…

Aşk her zaman duygularda saklı değildir

Asker kurgusu liseden başlamış bişi Daha fazlası için okuyunca gorun

Bekliyordu Efsun kurtulmak için bu yalnızlıktan bahçeye diktiği siyah bir gül ağacına hayatını vermişti. hayatına da o ağacın ismini. Onun bir hayatı vardı evet ama yalandı gerçek hayat onun için o gül ağacıydı, simsiyah ama içinde bir yaşam olan, dikenli ama eli acıtmayan, nereden bilebilirdi bir gül ağacından daha fazlasını bulabileceğini. dikenlerinden bir ev, yapraklarından bir çatı tomurcuklarından bir kalp...

Babası komutan olan Bahar, bazı nedenlerden dolayı dışarı çıkamamış, sosyalleşememiştir. Artık bu durumdan sıkılmıştır. Babasının olduğu askeriyeye gitmek isteyen Bahar zor da olsa babasından izin almıştır. Babasının timiyle tanışacak olan ve askeriyede aşçı olacak olan Bahar, hem meraklı hem de heyecanlıdır.

Cumhuriyet Savcısı Lavin Karayel ... Geçmişini silip geleceğine odaklanan evli bir kadın ... Eşiyle beraber ani görev yeri değişimi sebebiyle geçmişte kovulduğu şehre yeni bir gelecek için gelir .

Bir askerin savaştaki son düşüncesi

Aslında aklımda bir fikir yok o yüzden akışına ilerlicek

Sadece bir asker kurgusudur...

Cumhuriyet Savcısı Lavin Karahan ... Karahan aşiretinin tek ve biricik kız torunu ... Yeni atanan bir doktorun 26 yıl sonra kontrol ettiği arşivlerde iki bebeğin karıştırıldığı ortaya çıkabilir miydi ? Ankara`dan Hakkari`ye uzanan bu hikayede bir çok tesadüf kaderleri yeniden yazacaktı ...

Biz onunla 10 sene ayrı kalmıştık. Ama artık bizi birtek ölüm ayırırdı.

Merhaba ben beto bu benim ilk kitabım umarım beğenirsiniz e ozaman iyi okumalar dilerim🤍