Bizden bir terorist bulumamız istenmişti bazen çok uzağa bakmak yerine en yakınımıza bakmamız yeterliymiş

"Ona aşık olmak yaptığım en büyük hataydı belkide,ben hayatını vatana adamış biri olarak onunla nasıl ilgilenecektim"Tuğçe Kandemir bir komando yani asker eğiticisidir,ancak bir zaman sonra savaş meydanlarına geri dönmek için karar alır.Atlas Miran ise onun içindeki savaşı başlatan kişidir,ona karşı ne hissetiğini daha anlaya bilmiş değilken peşindeki adamlardan kurtulmaya çalışır.

barış alper yılmaz ve asena boratav’ın hikayesi futbolcu-asker ilişkisi

Normalde çok seveceğiniz haberleri bile bazenleri sevmezsiniz. Normalde koşarak gideceğiniz bazı şeyleri elinizin tersiyle itmek zorunda kalırsınız. Bende bunu yaşadım hayatım da sürekli bir `keşke` vardı. Hayatımı mahveden şeyler vardı ben onları aşmak yerine kaçmayı tercih ettim. Bu hatayı ben kendime yaptım kendi kendime acı çektirdim. Yıllarca bir şeyi kafada kurdum, hayatımın neden böyle olduğun? Hatta, neden yaşadığımı sorguladım. Ama bir gün her şeyi değiştire bilirim dedim kendi kendime ve iyi ki de böyle bir karar verdiğimi düşünüyorum

Yüzbaşı Yağız Efe ÖZTÜRK namı değer Bozkurt Kıdemli Üsteğmen Miray KARADĞ namı değer Asena bu onların yoktan varolma hikayesi

Ben asker oldum, bileğim bükülmez. Kurşun yesem de kanım asla yere dökülmez!

Ailesin`den gizli MSÜ sınavına giren Alina Sınavı kazanır.Ama ailesi buna karşı gelir . Alina karşı geldikleri halde gider okur .ve Yüzbaşı Asena Bozkurt olur...

Cam kırıkları gibidir bazen kelimeler; ağzına dolar insanın. sussan acıtır, ağlasan kanatır.

Zaman geçmişti, izler silinmişti yada silmek zorunda kalınmıştı. Geçmişte yaşanılan olaylar sadece geçmişte mi kalırdı yoksa geçmiş her zaman peşimizde olan bir gölge miydi?Asla gitmeyen, hep yanımızda olan. Şırnak`ın Silopi ilçesinde doktorluk yapan Almina bir gün hastaneye düzenlenen ani bir saldırıyla baş başa kalır. Silah sesleri,bomba sesleri ve insanların yardım çığlıkları... Tüm sesler onun dört bir yanını sarmıştı. En beklenmedik anda her şeyin bir anda gelişmesi sonucunda Almina esir alınır. Tek başına ne kadar dayanabilirdi ki? Ama Almina o kadar da güçsüz değildi dayandı dayanabildiği kadar ama herkes onun kadar iyi değildi bir çok hasta vardı ve onların kurtarılmaya ihtiyacı vardı en çok. Herkesin imdadına tabiki onlar yetişti Gölge Timi. Türk askeri herkesi korudu kolladı, en zor zamanda herkesi kurtardı. Peki bu burada bitecek miydi? Gölge Timi`nin komutanı Ayaz Sancak, o gün kurtardığı doktoru sadece doktor olarak mı biliyordu? Yoksa dahası var mıydı? Geçmiş her zaman geçmişte kalmazdı. Bir çok ihitmal içinde Ayaz ve Almina tekrardan, yeniden o hastanede kavuştular birbirlerine yeniden. "Büyümüştük o küçük kız çocuğu ve erkek çocuğu yoktu artık. İkimizde büyümüştük, hemde çok. O bir asker, ben ise doktor. Sözümüzde durmuştuk."

"Ne hâle gelmişsin böyle."

Genç kızın koşarak kendisine doğru gelişini izledi, bir yandan çıkmaması için başındaki örtüyü tutuyor bir yandan arkasını kolluyor du. Yanına vardığında nefes nefese kalmıştı nur yüzlü genç kız. "Yağız abi sakla beni nolur." "Bu sefer ne yaptın bakayım?." "Ben birşey yapmadım,divane kadın takıldı yine peşime." Koşmaktan kızaran yüzünü elleri ile yelleyerek sürekli arkasındaki sokağa bakıp duruyor du, "Tamam hadi atla bakayım araca,tabur`a gitmeden bırakayım seni." "Allah razı olsun abi."

Yeni görev yerinde ilk görevine çıkan KIDEMLİ YÜZBAŞI YAVUZ ALACA ve birlikte gittikleri görevde erkek kılığına girmesi emredilen YÜZBAŞI ILGIN BAYMAZ İkisininde hayatını çepeçevre saran ölüm... SADECE YAVUZ VE ILGIN... 6 yaşında çocukluğu biten bir kadın ve hayatı yalanlarla çevrili bir adamın hikayesi.

Tek bir ihanet, tek bir kurşun, tek bir ölüm ve tek bir gözyaşı…

Asker olmak kolay değil

İlk deneme kitabım teşekkür ederim

Giray Çevik`ten: Olduğumuz yere gelmiştik. Tugayla Hazal`ı idam etmek üzerelerdi. Albay "Ateş serbest!" diyip Tugayı idam etmek üzere olan leşi kafasından vurdu. Bende Hazal`ı idam etmek üzere olan leşi kafasından vurdum. Etraftaki herkesi öldürdükten sonra gidip ikisinin yanına indik. Hazal hiç iyi gözükmüyordu. O piç bir şey yapmıştı galiba Tugayında eli yüzü kan içerisindeydi. Ellerini çözdük. Tugay Yavuz Özcan`dan: Elimi çözdüklerinde direk Hazal`ın yanına koştum. Hiç iyi gözükmüyordu. Alpay "İyi misiniz komutanım?" dedi. "Ben iyiyim Hazal`a bir ilaç enjekte etti hastaneye götürmemiz lazım." dedim. Kucağıma aldım. Giray "Helikopter yukarıda bekliyor." dedi. Başımı salladım. Yukarıya çıktık. Helikoptere bindik. "Hazalım kapatma gözlerini ne olursun biliyorum dayanacak gücün kalmadı ama bizim için ne olur." dedim. Saçlarını yüzünden aldım. Hazal "S-su is-istiyorum." dedi kesik kesik konuşuyordu. Alpay su uzattı. Yavaşça içirdim. Birazda elime döküp yüzüne sürdüm. Gözleri kapanıyordu. "Hazal ne olursun bırakma bizi aileni beni, sana bir şey olursa ben ne yaparım güzelim." dedi. Hazal "Hakkını helal et Çakır." dedi. Gözleri kapandı. Nefes almıyordu. Ben ne yapacaktım şimdi ailesine ne hesap verecektim. Kızınızın yanındaydım esir kaldık ben hiç bir şey yapmadım kollarımda öldü mü diyeceğim? Dedesi beni asla affetmezdi zaten gözünü pek tutmamıştım. Tam evlenecektik. Ya annesi yaşayamazdı kızı olmadan Hazal`ı göğsüme bastırdım. Sarıldım. "Hazal!!" Ağlıyordum. Helikopter indi ambulansa bindik. Hastaneye geldik. Başka bir sedyeye yatırıp içeriye aldılar beni yanına almadılar bile kapının önündeydim. Kapının önünde deliriyordum. Duvarları yumrukluyordum. "Koruyamadım onu o itten koruyamadım hepsi benim suçum!" Giray "Yapma oğlum böyle bak Hazal çıktığında çok üzülür seni böyle görürse." dedi. Yüzüne baktım. "Çıkabilecek mi, o it ne enjekte etti bilmiyorum? Nefes bile almıyordu ya bana hakkını helal et dedi ya ne kadar kötü bir şey sevdiğin kızın sana hakkını helal et diyip gözlerini yumması hemde kucağında!!!" diyip duvara tekme attım. Giray "Gel senin yaralarından pansuman yaptıralım hadi." dedi. Kolumdan tuttu. Acil tarafına gittik. Kaşıma dikiş atıldı. Boynumdaki derin yarayada dikiş atıldı. Kolumdaki boynumdaki yanıklarada pansuman yapıldı. Kan aldılar birde çıktık odadan. Hazal`ın yanına geri gittik. Koltuğa oturdum. Hayatı sorguluyordum. Giray oturdu yanıma "Bu yanıklar nasıl oldu?" dedi O an aklıma geldi gözlerimi sımsıkı yumdum açıp. Giray`a baktım. "Demiri ateşte kızdırıp vücudumuza dokundurdu." dedim. Giray yüzünü buruşturdu. "Peki ya bu dedin yara?" dedim. Boynumdakini kastediyordu. "Boynumdakinide çakıyla yaptı." dedim. Giray "Oğlum ya iyi sağ çıktınız o adamın elinden." dedi. Doktor çıktı içeriden direk ayağa kalktım. Doktor "Arkadaşınız şuanda iyi ama vücuduna ne enjekte ettilerse işimizi çok zorlaştırdı son anda yetiştirmişsiniz hastaneye biraz daha geç gelseydiniz arkadaşınızı kaybetme riskimiz yüksekti." dedi. "Görebilir miyiz?" dedim. Doktor "Odaya alınacak görebilirsiniz." dedi. Hazalı odaya aldılar. Yanına geçtik. Başındaki koltuğa oturdum. Nilüfer girdi o sırada odaya yanıma geldi. "İyi mi Hazal?" dedi. "İyi ölümden döndü biraz daha geç kalsaymışız ölebilirmişti." dedim. Nilüfer ağlamaya başladı ayağa kalktım. "Koruyamadın mı onu neden izin verdin ona işkence edilmesine?" dedi. Göğsüme vurarak. "Neden izin verdin?!" diye bağırıyordu. Giray kendine doğru çekti sarıldı. Koltuğa oturdum. Dirseklerimi dizime koydum ellerimi alnıma koydum ovuşturmaya başladım. Ayağa kalktım. "Elimden bir şey mi geldi? Gelse yapmaz mıydım?!" diye bağırdım. Giray "Tamam bağırışmayın ağlama güzelim sende." dedi. Oturup Hazalın elini tuttum öptüm. Gözlerini açtı birden. "Hazalım iyi misin?" dedim elini öptüm tekrardan yanağına elimi koydum. Nilüfer "Ben doktor çağırıp geleyim." dedi. Doktor çağırıp geldi. Doktor içeriye girdiğinde Hazal`ın gözüne ışık tuttu. Doktor "Hazal hanım duyuyor musunuz beni?" dedi. Hazal "Duyuyorum." dedi. Doktor "Kendini iyi hissediyor musun?" dedi. Hazal "Canım yanıyor birde karnım aç." dedim. Doktor "Ağrıların için ağrı kesici vereceğim sana yemekte yiyebilirsin." dedi. Giray "Ben ikinize çorba alıp geleceğim." dedi ve çıktı. Hazal "Tugay iyi misin?" dedi. Başımı salladım gülümsedim. Yanağına öpücük kondurdum. Nilüfer "Çok şükür kurtuldunuz varya gece uyku uyumadım." dedi. Tugay "Ne işgence yapıldıysa yapıldı bizede hiç sabah olmayacak sandım bir an." dedi. Hazal "Çok zordu ben bir süre evde tek başıma kalamam." dedi. Nilüfer "Annen geliyor kanka kalamazsın zaten." dedi. Hazal "Kiminle geliyor?" dedi. Nilüfer "Tugayın annesi babası abin annen baban geleceklermiş geliyorlardır hatta gelmişlerdir." dedi. Tugay "Ben giderim onları almaya." dedim. Nilüfer "Giray Emrahı yollacak tanıyorlarya Emrahı." dedi. Tugay "Tamam madem." dedim. Hemşire girdi içeriye "Tugay bey sizde şöyle şu yatağa geçin kanınızda enfeksiyon çıktı yüksek dozda." dedi. Yatağa geçtim. Hemşire "Serum takacağım." dedi. Kolumu uzattım. Damar yolunu açtı. Serum bağladı. Hazal Polat`tan: Kolum çok ağrıyordu. Karnım çok acıkmıştı. Dün akşam kızgın demir ile yaktığı yerler acıyordu çok kötü kapıdan Giray elinde Çorbayla girdi. Nilüfer açtı bana yedirmeye başladı. Çok acıkmıştım. İçim almıyordu ama yemem gerekiyordu. Çorbam bitmişti. Giray`da Tugaya yedirmişti çorbasını Tugaya bakıp gülümsedim. Nilüfer "Bu kollarına boynuna ne oldu?" dedi. Yüzüm düştü hemen yanıklarımı soruyordu. O an aklıma geldi. Gözlerimi sımsıkı yumup gözümün önünden gidermeye çalıştım. "Kızgın demir bastı." dedim. Nilüfer yüzünü buruşturdu. Gözlerim doldu yeniden Nilüfer fark ettiğinde "Şş tamam geçti bak biz burdayız Tugay burda annenler geliyor." dedi. Tugay "Allah belamı versin ki hiç bir şey yapamadım." dedi. O an aklıma geldikçe gözlerimi sertçe yumuyordum gözümün önünden gitmesi için ama olmuyordu. Biraz gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım ama olmuyordu. Çok kötü hissediyordum. Nişanlanacaktık Tugayla üstelik. Kapıdan birisi girdi. Annemdi benim yanıma geldi direk saçlarımı okşadı. “Ah çocuklarım benim ne hale getirmişler ben böyle mi emanet ettim sizi?” dedi. Ağlamaya başladı. “Anne ağlama nolursun iyiyim ben.” dedim. Abim geldi başıma gözleri dolmuştu. Yanağımı öptü. Tugayın yanına gitti ayak ucuna oturdu. Babam “Nasıl oldu bu?” dedi. “Esir alındık ikimizede işkence yaptılar işte.” dedim. Tugaya baktım sinirliydi. Kapıdan Aynur teyzeler girdi. “Ah yavrularım nasıl oldunuz?” dedi. Tugayın yanına gitti o da direk gözlerimden yaşlar akıyordu. Tugaya baktım göz göze geldik. Masum gözlerle baktım. Aynur teyze “Ah yavrularım benim neden düzgün bi meslek seçmediniz yavrum ne olacak bu haliniz?” dedi. Tugay “Bu halde olmasaydık asıl vicdan azabı çekerdik gayette düzgün bi meslek.” dedi. “Aynen öyle Aynur teyze biz vatanımızı canımızdan çok seviyoruz bu halde olmasaydık Tugayın dediği gibi vicdan azabı çekerdik.” dedim. Annem “Yok bunlar Nuh diyor peygamber demiyor.” dedi güldüm. Tugay “Vatan Millet Sakarya.” dedi kahkaha attım bu sefer yaram acıdı yaramı tuttum. Nilüfer “Yasemin teyze sen kızını bi göreceksin karargahta yatacak bıraksak.” dedi. “Olabilirde o kadarda değil yani.” dedim. Abim “Hazal rahatına düşkündür o konuda ayrı düşersiniz.” dedi. Ona bakarak yüzümü buruşturdum. O da bana aynı ifadeyi yaptı. Annem “Burdada uğraşıyorlar birbirleriyle ya.” dedi. 2 Hafta Sonra: Hastaneden çıkmıştık. Eve geçiyorduk. Çok özlemiştim evimi kendimi daha iyi hissediyordum. İlk zamanlar çok fazla kabus görüyordum ama şimdi iyiydim. Görmüyordum artık nişanımızı ertelemiştik. Biraz daha toparlanalım öyle yapacaktık. Tugaylarda bizim eve geliyorlardı. Arabaya bindik. “Anne siz nasıl o kadar saatlik yolu kısa sürede geldiniz?” dedim. “Nesi kısa kızım yüreğim ağzımda geldim o kadar yolu sizin esir alındığınızı duyunca hemen çıktık yola.” dedi. Abim “Çok korkuttun be bizi.” dedi. “Eee Mesut bey hayat böyle olur olmadık yerde bi esir alınırsın görürsün ebenin körünü.” dedim. Gülmeye başladı. Annem “Tugayın boynuna noldu soramadım çocuğa?” dedi. “Çakı-” dedim devamı gelmedi. Annem “Vah yavrularım benim ne acımasız bunlar Allah hepsinin belasını versin!” dedi. Babam “Dikiş atılmıştı birde derin kesmiş demekki baya küçük bir şeydi ama.” dedi. Abim “Bıçak elimizi kesiyor ne biçim acıyor kızım siz nasıl dayandınız buna.” dedi. “Tamam hadi kapatalım konuyu, abi şu sokaktan girersen daha çabuk varıyoruz.” dedim. Abim “Burası daha kısa kızım.” dedi. “Ya abi ben ne diyorum burası daha kısa şurdan gir işte.” dedim. Abim “Şoförün işine karışılmaz.” dedi. “İyi sen burnunun dikine git.” dedim. Yolu izlemeye devam ettim. Bölüm sonuuu:))

Her anlamda kaçak olan Ateş Atahan`ın kızı Alev büyüdükçe başına buyruk hareket etmeye başlamıştı. Hayatının hatasını yaptı ve aşık oldu. Yanlış adama aşık olması sonucunda hem babasının başını yaktı hem de onu terk eden annesinin yanına gitmek zorunda kaldı. Yasak aşk Alkol Bolca duman Travmatik sahneler Küfür Bar Barda çıkan kavga Kan İşkence Kesici ve delici aletler Okul araç gereçlerinin uygunsuz kullanımı Birbirine aşık olan iki kişi Aşklarının getirdiği korkunç sonuç Son bulan hayatlar ... DİKKAT! Smut içerir. DİKKAT! Şiddet içerir. DİKKAT! Küfür ve yasaklı madde içerir.

Umay’ın ailesini kaybetmesiyle başlayan askerlik hayatı

Bir asker,bir doktor ve daha bir çok mesleğe sahip kişilerin güzel dostluklar kurduğu heyecan,eğlence ve güzel anılarla dolu bu hikayemize katılmak ister misin?

Bir kızın asker olma hayali

Özel kuvvetler`de çalışan Kadem Yavuz Özdemir, bir gün karanlık, dar bir sokağa girer. Sokağın sonundaki sözde Boks kursu olan bir yer dikkatini çeker. Burada yasal olmayan işler dönmektedir. Burası Yavuz`a yaşam umudu aşılayacaktır. Fakat burada ki çeteyi çökertmesi gerekir. İçlerine girebilmek adına Kafes dövüşüne ismini yazdırır. Karşısına çıkan kadına nutku tutulur. Kayla, Yavuz`u etkilemeyi başarır. İkili kafeste bir birinden nefret etse de sonradan aralarında yaşanacak çekim ikisine de iyi gelecektir. KEYİFLİ OKUMALAR EFENDİMMM

Hayatın acımasızlıkları her zaman peşimde, yanımdaydı. Her zamankinden farklıydı bu sefer bu zorluklar. Yanımda beni benden çok düşünen, bana benden daha fazla değer veren Yüzbaşım vardı. Ve o benim yaşadığım her şeyi bahara çevirmeyi başarıyordu.

Geçimini boks maçlarına katılarak sağlayan yetimhanede büyümüş okuduğu bölümden mezun olup vatanı için gizli görevlere katılan adam.... Türkiye`nin en iyi üniversitesinde tıp fakültesi okuyan kimseye güvenemeyen yalnızlıga ve aşksızlığa yemin eden kadın bir gün yeminini bozmak zorunda kalır;)

Gerilir zorlu bir yay Oku fırlatmak için; Gece gökte doğar ay Yükselip batmak için. Mecnûn inler, kanını Leylâ’ya katmak için. Cilve yapar sevgili Gönül kanatmak için. Şair neden gam çeker? Şiir yaratmak için. Dağda niçin bağrılır? Feleğe çatmak için. Açılır tatlı güller Arılar tatmak için. Göğse çiçek takılır Solunca atmak için. Tanrı kızlar yaratmış Erlere satmak için. İnsan büyür beşikte Mezarda yatmak için. Ve Kahramanlar can verir Yurdu yaşatmak için

Yeni adım,yeni başlangıçlar…