Bu iki kardeş dünyalar tatlısı annelerin karnından çıkmaya hazırlanıyor

baska evrende baska hayatta ayni sehirde olmak dilegiyle..

Bu benim ilk kitabım deniyorum.

Dilek Altundağ, diliyle, kanaviçe gibi işlediği kişileri, konularıyla; samimî, içten anlatımıyla modern öykü dağarımıza çok değerli yeni öyküler kazandırıyor. Lo’nun Gereklilik Kipleri’ndeki öyküler, Türk ve dünya öykü birikiminin en güzelim anlatılarına yapılan gönderme ve alıntılarla örülü metinler… Durum hikâyesinin, atmosfer kuran, iklim oluşturan, dokunan, değen, üzen, uyaran, uyandıran en yalın, en etkili örneklerini bu kitapta okuyabiliyoruz. Altundağ’ın dili o kadar sade ama o denli çağrışımlı, zengin ve dokunaklı ki, Abasıyanık’ın içtenliğinin bir tür ruh göçü yaşamış haliyle bizi karşılaştırıyor. Töskel ormanlarında, doğanın en bâkir ve müslim hallerine yapılan kötücül müdahalenin etkin biçimde yansıtılması karşısında ne yapacağımızı bilmez bir halde kalıyoruz. Saatçi çırağından Necati beyin çığlıklarına, Paşa amcadan yatır odasına, elde kalan hikâyeden hoş bir bakışa, Peride Bibi’den Zır Zır Şule’ye, sardunyalardan Arzu’ya, daha başka ne isteyebileceğimize ilişkin bir soru(n) bırakmaksızın akıcı, samimî, sâde ama bir o kadar cümbüşlü anlatıyor Altundağ. Modern öykü dünyamız için ne ışıl ışıl, yepyeni bir haber Lo’nun Gereklilik Kipleri.

ndjdenendnkdnenenjxjdjenenebbe bxjdjenendkkdnenenejdjne jdjdnenejdjenen jdjenend

Ege’nin futbola merak salması ve çok iyi bir futbolcu olması

Anne babasını trafik kazasında kaybeden iki kardeşin hikayesi

1.BÖLÜM(TANITIM) Bir kız vardı 25 yaşındaydı mavi gözlü bembeyaz tenli 1.67 boyunda incecik bedenli bir kızdı ismi,ariana wolkow`du ingiltere sularında bir deniz kızıydı ama nefret ederdi deniz kızı olmaktan,hep sonsuza dek insan olmak istemişti ama sadece karaya çıkınca insan olabiliyordu,buda sadece 24 saat,ariana ailesini daha 7 yaşındayken kaybetti. Bunu yapan kişiler ise,insanlar`dı ama ariana onları suçlaması aralarında iyi olanlarda vardı,sonuçta oda onlara benzemek istiyordu. Alex Williams 27 yaşındaydı ela gözlü kaslı 1.81 boyunda orta tenliydi,ingilterede özel kuvvetlerde askerdi,babasıda öyleydi ama düşmanları tarafından öldürüldü babası,babasına bir sözü vardı asker olmak ve babasının sözünü tuttu asker oldu babasının intikamını almak için çalışıyordu,annesi ve ablası vardı onlar ile yaşıyordu. Bölümleri kısa yazıyorum daha doğrusu kısa bir kurgu olacak,bazı nedenlerden dolayı.

Ben, Züleyha. Adımı halamdan almışım. Babam, annem her ne kadar istemese de, Züleyha olsun ismi demiş. Bu isim halamdan çok, bir nevi babamdan yadigar bana. Bizim köyün hikayesini bilmeyen yoktur. Dilden dile dolanmış zamanında... aşk hikayesi. Klasik aslında, sevenler yine kavuşamamış. Aşkın kanunu mudur kavuşamamak? Dedim ya... bizim köyün hikayesini bilmeyen yoktur. O tarihten itibaren, sevenlerin bir daha kavuşamayacağına inanmış bizimkiler. Öyle bir aşkmış ki, Tasos ve Züleyha`nınki... yıllar sonra bile konuşulur olmuş. Onlar kavuşamayınca, köy bir nevi lanetlenmiş sanki. En azından Yusuf abim öyle olduğunu savunuyor. Bizim köy küçüktür. Sıcaktır ama... kışları sert geçer. E Karadeniz tabii. İnsanı da en az coğrafyası kadar sert. Bu gözünü sevdiğimin memleketine yaşayıp da sert olmamak mümkün mü sanki? Kadını da merttir bizim buraların. Durmaz. Sırtında bebesi, ahırda ineği, elinde orağı... çalışır durur. Ne diyordum en son? Züleyha ve Tasos... onların aşkına hep özendim. Her dinlediğimde içim gitti. Olabilir mi böyle bir aşk dedim. Aşıklar tepesi diyorlar onların yan yana yattığı yere. Yaşarlarken, yan yana olmayı çok görmüşler onlara ama şimdi yan yanalar. İki mezar taşı. Birbirine kalpten bağlı, iki mezar taşı. Size anlatacağım onların hikayesidir. Kendi hikayemi nerede, ne zaman ve nasıl bulurum bilemem ancak, bir gün olur da ben de Tasos`umu bulursam... o gün onu da anlatırım elbet. Ben, Züleyha. Yarı ahşaptan, yarı taştan yapılmış eski köy evinde ailesiyle yaşayan, bu satırları da size serenderin ahşaptan merdivenine tünemişken yazan Züleyha. Adını da, inatçılığını da halasından almış Züleyha. Yalnızca bir aşk hikayesinin anlatıcısı değil, kendi hikayesini de arayan Züleyha...

"Beni hiç sevme ihtimalini düşünmedim. Belki de hiç sahip olamayacağım güzellikte olan seni bok çukurunda olan kendime layık göremediğim için böyle düşünüyorumdur." "Aşk bu kara. İmkansızlıkların bile olabilme ihtimalini sevdirir." "Beni yine sev.. olmaz mı?" Kara ve Şimay. Gece ve gündüz gibi kara için şimaysız bir hayat demek ölü bir beden demektir. Çocukluktan başlayan en temiz aşktı bu. Kim bilebilirdi ki? Aşkın iki yüzü olduğunu? Mutluluk ve hüzün nasıl aynı cümle de hayat bulabilirdi ki..

espri yaptım ;)

ben senin dünyanın bir parçası değilim kızım. üzülürüz, üzerler bizi.

Gece`nin abisinin arkadaşı Deniz, Gece ile kardeşi gibi ilgilenip koruyordu. Fakat Gece bu durumdan hiç memnun değildi. İkisinin zıtlaşarak geçirdiği bu sürecin sonu ne olacak acaba?

İlk kitapım inşallah beğenirsiniz

3 arkadaşın hayatı

Herşeyle dalga gecen üç kızın hikayesi

Bazen hayat her şeyi bizden almış gibi gelir. Öylesine varmışız gibi...

İçimizdeki Ajanlar

Chris Grey - Make The Angels Cry şarkısından esinlenilmiştir, kısa kitaptır.

05*: Senden nefret ediyorum. 05*: Hiçbir şeyin değilken, herşeyim olmadan. 05*:Her yerde seni görüp, senin beni görmemenden. 05*:Senin en sevdiğin film alıntısını bile bilirken, adımı bile bilmemenden. 05*: Senden, kendimden ve herşeyden nefret ediyorum. 05*:Herşeyden nefret ediyorum ama herşeyimden nefret edemiyorum... ** (Başrol`den olmasa bile) Şiddet unsuru barındırır.