17 yıl boyunca bir karışıklık yüzünden çekmediği yada yaşamadığı şey kalmayan Mina`nın hayatının bir yalandan ibaret olduğunu anlıyor...

Parmakları omzuma sürtündü. Bu sefer yerinde sabit kalmadı, tehlikeli bir yavaşlıkla inceler gibi yana kayarak sol omzuma kadar geldi. Boğazımda bir düğüm olduştu, eli ateş gibiydi haddinden fazla sıcaktı. "Ben..." diye geveledim. Sesimi değiştirerek, kendi doğal sesimin aksine naif ince bir ses tonuyla konuştum. Sesimi duyduğu an arkadan bana biraz daha yaklaştı ve, "Söyle. Sesini duymak istiyorum." diye emretti. Sesindeki tını ağzıma kadar gelen kelimeleri geri ittirdi. Konuşarak bu olayı belki çözebilirdim. "Ben aslında buraya sizd-" demiştim ki sözlerimi sözleriyle ikiye ayırdı. "Beni etkiledin." dedi korkutucu bir tınıyla. Parmakları başıma geçirdiğim pelerinimin şapkasının kumaşını kavradı. Pelerinimden gerçekten rahatsız olmuş gibiydi. "Ve beni eğlendireceksin." dediğinde yüzümü ondan gizleyen kumaşı çoktan indirmişti. Onun peşindeki avcı iken şimdi avı olmuştum.

BİR KÜÇÜK AYDINLIK MESELESİ

Ceyda nasıl bir işin içine düştüğüne anlam veremiyordu. Kendi kendine konuşmaya başladı. "Kendin ettin kendin buldun Ceyda evlendin de ne bok oldu rahatmısın şimdi" "Ne rahatlaması kızııımmm bütün hayallerim hedeflerim piç olduu" "Yaa bak işte insanın kendisine yaptığı kötülüğü el yapmaz yazık be! yazık!" "Ne yapalım Ceyda düzelticez bu durumu da" "Her şeyi düzeltirsin de Ceyda çocuğunu kaybettin sen onu nasıl atlatacaksın be kızım! Biliyorum için alev alev, biliyorum kimseye anlatamıyorsun, biliyorum kabuslar görüyorsun ben hepsini biliyorum ceyda!" "Her şeyi de bilmeyiver sende sus artık kafamın içinde dır dır dır yeter." İç sesi de sustu Ceyda`nın göz yaşları da durdu.