Hiç tanımadığı adamla evlendirilmek istenen bir Leydi... Ailesi için bile olsa kendi yolundan gitmeyi tercih etmez miydi? Leydi Eleanora da öyle yaptı. Sevdiği adama ulaşmak uğruna her şeyi göze aldı. Ama fark etmediği bir şey vardı. Sevdiği adam buna değer miydi?

《-Çocukluğundan beri beraber olan iki arkadaşın bir kaza sonucu en sevdikleri fantastik romanın içinde hayatta kalma mücadeleleri...》 Wattpad’den devam etmekte, giremeyenler için buradan da yayınlıyorum.

İsabella Mercier mükemmel zevki, ondan da mükemmel moda anlayışıyla sadece Londra`nın değil Avrupa`nın da en beğenilen terzisiydi. Üstelik eşsiz bir güzelliğe sahipti. Sebastian St. James`le tanışıncaya kadar aldığı tüm övgülere ve hatırı sayılır müşterilere rağmen son derece sakin ve mütevazı bir yaşam sürüyordu. Sebastian St. James, Warwall Dükü, İsabella`nın hayatına bir fırtına gibi girmişti. Onunla saygın bir geleceğe sahip olması mümkün değildi ama yine de bu güçlü ve soylu erkeğe derinden bağlandığını hissediyordu. Sebastian St. James; bir dük olarak topraklarına, o toprakların insanlarına karşı görevlerinin ne olduğunu bilerek yaşıyordu. Henüz çok gençken yaptığı evlilikten geriye sadece hayatındaki en değerli varlık olan kızı Elizabeth kalmıştı. Onun için yapamayacağı fedakarlık yoktu. Bir daha asla evlenmemeye dair ettiği yemini sırf Elizabeth`in geleceğini düşünerek bozmaya kararlıydı. Karşılaştıkları ilk andan itibaren fazlasıyla ilgisini çeken İsabella Mercier, Warwall Dükü için uygun bir evlilik adayı asla olamazdı. Soylu değildi ve evlilik çağını geride bırakalı yıllar olmuştu, üstelik hayatını üst düzey aristokrat kadınların elbiselerini dikerek kazanıyordu. Kadınlarla ilişkilerinde hep kontrollü olan Sebastian, İsabella`nın sakin tavırları, gizemli kişiliği ve akıl almaz güzelliği karşısında mantıklı düşünmekte zorlanıyor; onunla bir gelecekleri olabileceğine inanmak istiyordu. Ne var ki henüz İsabella`nın geçmişini bilmiyordu.

iki küçük ejder onları kendi tarafına çekmek isteyen bir imparatorluk bunun için yeğenini kullanacaktır ama yanlış kişiyi seçmiştir çünkü nefret yeğenini ele geçirmiş ve onu yok etmeye yemin etmiştir.

Kapanan sitemizden sonra okuyucularıma buradan da ulaşmak istedim. Merak etmeyin yarım kalmadık, birlikteyiz *** "Bak Sima." Diye fısıldadım usulca. "Kalbin buz tutsa da yanıyorsun işte." *** Sima hayatından vazgeçtiği noktaya geldiğinde yaslanacak kimsesi kalmamıştı. Kalbinden geçen hisleri, kimsenin duymadığı sesi ve geceleri okuduğu hikayelerinden başka ona ait hiçbir şeyi yoktu. Umuda tutunmak isteyen ellerini yakmışlardı. "Ölmek istiyorum." Diye yakarmıştı göğe doğru elini uzatıp ağlarken. Ve sonrasında büyük bir ışık kaplamıştı her yeri. Gözlerini açtığında severek okuduğu romanlardan birinin içindeydi. İnsanların büyü kullandığı, kendi gününden çok daha öncesinde geçen ve çok ağladığı romanlardan biri ancak ne baş karakterin ne de herhangi bir yan karakterin bedenindeydi. En sonunda yaptıklarının cezası olarak zindana atılan, ardından kefaret için kurban edilen kötü kadının bedenine girmişti. Kehaneti bozan, kahramanı tehlikeye atan, sevilmeyen ve sevilmeyecek olan... Meyza Isabel Windfield. Geride bıraktığı talihsiz hayata dönmektense Meyza olarak kaderi değiştirmeyi yeğlediğinde kitapta kötü sonla karşılaşan diğer adamla, adı anılmayan lanetli Prens`le tanıştı. Onun topraklarında, onun krallığında. Kitapla alakalı bildiği her şeyi unutmak zorunda kalacağından habersizce Darien`in çekimine kapılırken öğreneceği bazı şeyler vardı. Kehanetler yanlış yorumlanırsa felaket getirebilir, doğruları ise bizzat kıyametin kendisi olabilirdi. Yazılan karakterlerin kaderini değiştirilebilirdi ancak hiçbir şey bedelsiz kalmazdı. Bir bedel ödemekten kaçıp geldiği dünyada, gözlerini kapatıp tehlikeye atlayacak bir kadına dönüşmek pek çok alameti peşinden sürükleyebilirdi ve Darien`in peşinden lanetli topraklara geldikten sonra unutması asla mümkün olmayacaktı; Bazen soğuk da insanı yakardı.

Kont`un kızı Anastasia, küçüklük arkadaşı olan Dük ile evlendirilir. Ancak Anastasia hiç beklemediği şeylerle karşılaşır. ... "Beni sevmediğinizi biliyorum ama yinede odama girip beni öldürmeye çalışmanız büyük bir saygısızlık Dük Brown. Geceliğimin eteklerini sıkıyordum sinirden. Bu evliliğe zorlanmış olabilirdi ama bende zorlanmıştım. Tek istediğim sessizce yaşamaktı. " Niyetim sizi öldürmek değildi Leydim. Sadece sizi bu adamdan korumaya çalışıyordum. " İri cüssesi önümden çekildiğinde yerde yatan adamı yeni görmüştüm. Kahverengi saçları kendi kanıyla ıslanmıştı. Önümde ölü bir beden yatıyordu, benim odamda biri ölmüştü. Midem kasılmaya başladığında dizlerimi tutamaz hala gelmiştim. Bayılacağımı anladığımda bir yere tutunma ihtiyacı ile ellerimi etrafta savurmuştum. Sıcak bir bedene tutunduğum da son hatırladığım keskin yeşil gözlerdi.