Bir yok oluştu her şeyi başlatan; bir gerçeğin var oluşuydu her şeyi; bu hayatı yeniden başlatan. O gün geldiğinde her şey bir bir gün yüzüne çıkmaya başlamıştı. Zümra, kendisini ve arkadaşlarını bir anda farklı bir evrende bulmuştu. Ama zaten arkadaşları ve özellikle aşık olduğunu sandığı kişi yani; Aren buraya ait değil miydi? Oysa onu burada bambaşka bir hayat; bambaşka bir aşk bekliyordu onu. Ve o aşkın altında yatan kimse tarafından bilinmeyen büyük bir gerçek. "Bazen boğulmak, nefessiz kalmak değildir. Bazen nefessiz kalmak, bir cümlenin ağırlında ezilmektir. Ve ben bu gerçeğin altında ezilip yok olmuştum..."