13.bölümdür.hayali yaptım.normalde böyle değildir.bu bölümü izlemeden önce 4n1k yeni başlangıçlar 12.bölümü izlemenizi tavsiye ederim

İnsan neyle yaşar? Ya da ne için yaşar? Kendisi için mi, yoksa etrafındakiler için mi? Yaşamak istediği için mi, yaşamak zorunda olduğu için mi? Ya da yaşamak zorunda mıydı ki? Peki ben ne için yaşayacağım? Hayattan zevk alan var mıydı? Hayattan nasıl zevk alınırdı? Hayattan zevk almak isteyen kimdi ki zaten?... Herşeye rağmen ben olabilirdim belki... ~ O her yerde, hep yanımda yada hiçbir yerde ve ben yalnızım. Ya da öyle olduğumu sanıyorum. Beni istiyor, yanına gitmemi istiyor... Bedeninimin kontrolünü eline almak istiyor... ~ "Korkmuyorum karanlığınla yüzleşmeye."dedi genç kadın. "Bunu sen istiyorsun!" Dedi genç adam, duvara yasladığı kadının kulağına doğru eğildi ve fısıldadı; "Ve ben sana istediğini vermeyeceğim. Seninle birlikte bu dünyada benim cehennemimi yaşamayacağız." Kadın adamın ondan çekilmesine izin vermeden tıpkı onun gibi fısıldadı; "Seninle birlikte bu dünyadaki cennetimi yaşamak için uğraşacağım." ~ Bizde zaman darmaduman, biz darmadumanız. ~ 22 yaşında, etrafındaki kalabalığın içerisinde yapayalnız, hayatında kararları kendi başına alamayan genç bir kadın. 25 yaşında, kafasındaki sesleri susturma yolunda çabalayan genç bir adam. İkisi de darmaduman... İki darmaduman beden birbirini bulduğunda ne olacaktı? Birbirlerinin enkazlarının altında mı ezilecekler? Yoksa birlikte mi yükselecekler? Başlangıç: 10.06.2024 Bitiş:

Vatan ne demekti, bir toprak parçası diyen vardır vatana ama biliriz ki vatanı vatan yapan uğruna dökülen kandır, biliriz ki bu toprakların vatan olması için çok can gitti; sarı gelinler dul kaldı, el kadar yavrular babasız kaldı gitti. Babalar evlatlarını gömdü ve nice evlatta babalarını. Baba varken yokluğu tadanlarda vardı, sırf bir toprak parçasının vatan olması için gözü yaşlı bekledi nice çocuk bana gelsin elimi tutsun saçımı okşasın diye. Biz çok fazla borçluyuz bu toprakları Vatan yapanlara sadece şehit olanlara değil arkada bıraktıklarını düşünmeden ölüme korkusuzca yürüyen yiğitlere. Tepelerini gördüğünüz o dağlar bizim evimiz olma raddesine gelmişti. Ben Gökçe asker kızıyım ama aynı zamanda bu vatanın bekçisiyim. Acılarla yoğrulmuş bu vatanın bekçileriyiz.

Yıllarca şizofreni bir anne tarafından hem psikolojik hem de fiziksel şiddete maruz kalan Beste Güneş, hayatın bir başka yüzünde akıp giden rengârenk bir hayatla tanışır. Zamanla kendisinin ve yeteneklerinin farkına varan Beste, hayatlarına girdiği rengârenk insanlarla yaşamayı öğrenir ve başlarına gelen türlü zorlukları birlikte aşmayı öğrenirler. Bütün bunların yanı sıra güven, sevgi, dostluk, kardeşlik, aile gibi türlü sınavlardan geçmek durumunda kalır. GÖKYÜZÜNÜN, YERYÜZÜNE BULUŞMASININ HİKÂYESİNE HAZIR MISINIZ?

`ne roma, ne londra, ne madrid, ne viyana.. bir istanbul beyefendisi gibi, bir istanbul beyefendisi. agresif ama oldukça nazik, bir istanbul beyefendisi. ve paylaşmıyor sevgisini, bir istanbul beyefendisi. ve çekingenlik aliyor her yanımdan, bu aşkın beyefendisi..