​Alara, cebinde beş kuruşu, ruhunda ise devrim yaratacak tasarımların ateşiyle yanıp tutuşan, asi bir garson. Hayalleri: Duvarındaki Eyfel Kulesi posteri ve annesinin sırtına yüklenen tüm o borçları silecek, kendi moda imparatorluğunu kurmak. ​Ama kaderin ona bir kafe masasında yaptığı teklif, tüm hayatını altüst eder: ​Bir gün, Türkiye`nin en acımasız moda kraliçesi Senem, Alara`nın eskiz defterini bulur. Genç kızın yeteneğindeki saf ateşi fark eden Senem, ona reddedilemeyecek bir teklif sunar: Paris`e giden bilet, borçlardan kurtuluş ve kendi moda evinde çalışma fırsatı. ​Tek sorun: Annesi Oya, bu teklifi duyduğunda bembeyaz kesilir. Senem`in adını duyduğunda titreyen parmakları, yıllardır saklanan kanlı bir sırrın kapısını aralar: ​"Kızım, o kadın acımasızdır. Sakın o dünyanın parçası olma! Senem... kızımı niye istiyorsun?" ​Alara, annesinin tüm uyarılarına rağmen o ışıltılı, tehlikeli dünyaya adım atar. Ancak bu, bir kariyer başlangıcı değil, yalanlar, ihanetler ve yıllar öncesinden kalma bir intikam oyununun tam ortasına düşüşüdür.

Iki yakın arkadaşın birlikte verdikleri bir karar ile Paris yolculuğuna çıkarlar,bu yolculukta bir çok yer keşfedip güzel anılar yaşarlar ve bu gezi onların daha çok yakınkaşmasını sağlar...

Bora ve Gülçin, ateşle barut, Yaklaştıkça yanar, kavrulur umut. İhanet, intikam, aşk ve hüsran, Paris sokaklarında yankılanan ferman. Gökçe ve Altay, kaderin sesi, Birleşir yolları, aşkın nefesi. Kurşunlar susmaz, gölgeler dans, Geçmişin yarası, derin bir sans. Karanlık çöker, son oyun başlar, İhanet, dostluk, kim dost kim düşman? Paris`te son kurşun, yazgıyı yazar, Ya aşk kazanır ya da intikam!

Yıllar geçmişçesine sararmış, bir zamanlar beyaz olan gelinliğimin etek uçları yıpranmıştı. Çıplak ayaklarımda cam kırıkları, boğazımda yangın, dizlerimde yanıklarla yürüdüm asfalt zeminde. Etrafımda bir Allah’ın kulu yok. Yüksek binalar yeryüzüne inen bulutlardan nasibini almış, gökyüzü küle boğulmuştu. Sokaklar kül rengi… Ayaklarımda geçmişin katran karası, üzerimde zaman, tenimde kimsesizliğin dağlanmış yaraları, yüzümde yaşlarla yürüdüm. Attığım her adım, kemiklerime kadar işlerken, nefes almaya çalıştım. Cehennem çukurunda, zemheriyi yaşarken boşuna bir çabaydı ama insan yine de umut ediyordu. Oysa en tehlikelisiydi umut etmek. Bizim gibi yaşayanların zayıf noktasıydı. Size zarar vermek isteyenler, umutlarınızı çalıyordu çünkü alabilecekleri başka bir şey yoktu. Bu hikâye umudu çalınan bir kadına aitti. Direndim. Hayatın getirdiği tüm zorluklara karşı direndim. Çırpınmanın sonunun uçmak olduğunu sanırdım, oysa yüksekten düşmeye zemin hazırlıyormuş. Sen ne kadar yükseğe gitmek ister-sen, düşüşün o kadar kaçınılmaz oluyormuş. Konduğum ağaç dalının kırılacağını nereden bilebilirdim ki… Dizlerimin üzerine çöküp çığlık attım. Avazım çıktığı kadar bağırdım. Ne kadar bağırırsam bağırayım sesim çıkmadı. Konuşamadım. Nefes dahi alamadım. Ağzımı açıp tek söz dahi ede-medim. -15.02.2025-

Babamın yaptığı bir iş cinayeti en fazla nelere yol açabilirki?

Emma Agreste Marinette Dupain-Cheng Adrien Agreste

Ünlü magazinci Vera Avcı, ünlü Fransız modelin uyuşturucu iddiası üzerine araştırma için Paris`e gider. Ancak gittiği gün ünlü yatağında ölü bulunur ve gizemli bir şekilde ülkenin farklı yerlerinde yangınlar ve cesetler, cesetlerin üzerinde katile ait her zaman aynı işaretin bulunması sebebiyle ülkeden giriş çıkış kapatılır. Sizce katil kim?