Reenkarnasyon -Yok Oluş-
Bir yok oluştu her şeyi başlatan; bir gerçeğin var oluşuydu her şeyi; bu hayatı yeniden başlatan.
O gün geldiğinde her şey bir bir gün yüzüne çıkmaya başlamıştı. Zümra, kendisini ve arkadaşlarını bir anda farklı bir evrende bulmuştu. Ama zaten arkadaşları ve özellikle aşık olduğunu sandığı kişi yani; Aren buraya ait değil miydi?
Oysa onu burada bambaşka bir hayat; bambaşka bir aşk bekliyordu onu. Ve o aşkın altında yatan kimse tarafından bilinmeyen büyük bir gerçek.
"Bazen boğulmak, nefessiz kalmak değildir. Bazen nefessiz kalmak, bir cümlenin ağırlında ezilmektir. Ve ben bu gerçeğin altında ezilip yok olmuştum..."
|
Beyzâde
Yavuz Yaman namıdiğer Beyzade...
Allah`tan başka kimseden korkmaz, tesadüfe inanmaz, intikam gütmez...
Zümra akıllı güzel zengin manevi değerlerden uzak büyümüş sosyete güzelimiz.
Allah bu iki zıt kutubun yolunu kesiştirdiyse, elbette bir muradı vardır...
|
Emanet İhanetler
~~~
Hava kapalı ve soğuk.
Genç kadın yayını gerip oku atacağı sırada masanın üzerindeki telefonu çalar. Dikkatini dağıtmadan oku fırlatır bu sırada telefonu susmuştur. Telefonun tekrar çalmasıyla masaya doğru yürür. Ve telefonu açar.
-...
- Zümra Hanım, ben Kenan. Babanızın yakın çalışanıyım.
Zümra kaşlarını çatar.
-Neden aradın?
-Efendim babanız şu an hastanede.
Zümra ses tonunda değişiklik olmadan konuşur.
-Durumu nasıl?
-Doktorlar henüz kesin bir şey diyemiyor.
-Tamam, yola çıkıyorum.
Telefonu kapatacağı sırada karşıdan ses gelir.
-Zümra Hanım...
-Evet.
-Tekrar dönmek zorunda kalmayabilirsiniz.
Zümra düz bir ifadeyle telefonu kapatır. Masanın üzerindeki sigara paketine uzanıp içinden bir dal çıkarır. Yavaş hareketlerle yaktığı sigarasından uzunca çeker. Kafasını çevirip attığı oka bakar. Hedefi 10`dan vurmuştur. Arkasını dönüp evine doğru yürür.
Evin içine girip çalışanlarına seslenir.
-Eşyalarımı aşağı getirin, eve dönüyorum.
~~~
Ülkesini terk etmek zorunda kalan Zümra yıllar sonra abisinin intikamını almak için geri dönüyor.
-
"Seninle tanıştığımız günü hatırlıyorsun değil mi?"
Gülüp başını salladı.
"O gün anlamıştım birbirimize ihtiyacımız olduğunu. Bu zamanlara geleceğimizi hiç düşünmemiştim ne yalan söyleyeyim. Aramızdaki ilişki artık çıkar ilişkisi değil. Birbirimize olan ihtiyaç o eski ihtiyaç değil. Seni kaybetmek kafamda kurduğum binlerce senaryonun en kötüsü ve ben bunun gerçekleşmemesi için her şeyi, herkesi karşıma alırım."
Gözlerimi tekrardan karşıya çevirdim.
"Seni bile."
"Zümra bir şey mi oldu?"
"Biz birlikte büyüdük. Senin beni tanıdığın kadar bende seni tanıyorum. Eğer beni karşına alıp benden uzaklaşmak gibi bir planın olduğunu sezersem neler yapacağımı kestiremiyorum. Anlıyorsun değil mi?"
-
🪄
|
Perestiş Elif Balçık |
Perestiş
Geçmişe giden başarılı bir doktor
Allah`tan başka hiçbir şeyden korkmayan bir bey oğlu
|
0% |