❄️🩰 RUS MAFYA LİDERİ VIKTOR VOLKOV & BALERİN VERA VASILIEVA Rus Mafya | Balerin | Romantik Gerilim | İlk Görüşte Aşk | Bilinmeyen Aile "Buzla kaplı bir kalp, güneşin sıcaklığına dayanamaz. Peki, buz eridiğinde geriye ne kalır?" Buzdan Kalp & Güneş. Vera Vasilieva, Londra`da parlayan bir bale yıldızıyken, büyükannesinin ani ölümüyle hayatı altüst olur. Rusya’ya dönüşü, onu sadece geçmişin gölgeleriyle değil, aynı zamanda tehlikeli bir mafya ağının merkezindeki gerçeklerle yüz yüze getirir. Bale tutkusuna tutunmaya çalışırken, karşısına Viktor Volkov çıkar. Yakışıklı. Soğuk. Güçlü. Tehlikeli. Aynı zamanda Vera’nın kalbine işleyen, unutulmaz bir adam. Viktor, sadece bir mafya lideri değil, Vera`nın geçmişiyle derin bağları olan bir adamdır. Ona ilk görüşte aşık olur; buz tutmuş kalbi, Vera`nın ışığında erir. Ancak tehlike her adımda yaklaşır. Çünkü bu karşılaşma rastlantı değil—kaderin karanlıkla yazdığı bir senaryodur. Viktor, kendi gölgeleriyle savaşırken bu tehlikeli dünyadan Vera’yı koruyabilecek midir? Gerçek aşkın bedeli ne olabilir?

Korktuğu bir hayata esir olmamak için yangından kaçtı Züleyha! Kanından olanların biçtiği kaderde yanmamak için ateşin kollarına kendi ayaklarıyla koştu. Evim dediği yerde, kurban olarak kendini adadıklarını öğrendiğinde nereye tutunduğunu bilmeden bir dalı avuçladı. Kütahya`nın küçük bir kasabasından, Adana`nın kavurucu topraklarına sürüklendi. Zalimliği dillere düşmüş, adına türlü kötü sıfatlar eklenmiş bir adamın koynuna bıraktı kaderi Züleyha`yı. Bu bir kaçış hikayesiydi aslında. Minik bir bebeğin arşı titreten ağlayışlarıyla kavuşma yazıldı kaderlerine. Küçük bir bebeğin masumiyetine ödüldü Züleyha... Doğurmadan anne olmayı öğrendi. Zalim bilinen bir mazluma yaşam verdi. Bir masuma yuva , bir zalime şifa , kendine umman oldu Züleyha! ............................... Bu bir Girdap! Aşkın, ailenin, sevginin, sadakatin, sınırsız merhametin içine kapılacağınız, kapıldıkça kendinizi sayfalarda bulacağınız eşsiz bir Girdap...

Taş gibi adam Taş gibi adamdı az konuşandı Çok enteresandı yandı, yandı... sonunda kafayı sıyırmıştım gülerek şiiri söylemeye devam ettiğimde karşımdaki adamın sabrını sınıyordum resmen - güzelim sakinleşmeye çalışıyorum ama sen sürekli sınırlarımda dolaşıyorsun - işaret parmağımla kendimi göstererek ben mi dedim - evet sen güzelim sinirlenmiştim bir tek senin sınırların mı var korkusavar benim de sınırlarım , kırmızı çizgilerim var sen onları ihlal edebiliyorsun ben artık sınırlarında olmak istemiyorum senin kalbinde olma... cümlenin devamını getirmeye cesaretim yoktu her neyse saçmaladım işte. yüzümde saklayamdığım kırgınlıkla baktım gözlerine keşke ikimizinde ortak sınırları olsa kesişim kümesi gibi.. korkut yüzüme uzun uzun bakıp iç geçirdi yanıma yaklaştı kulağıma fısıldadığı cümleler yüzünden vücudum sanki yaşam fonkiyonlarını yitirmişti - sınırlarımı yavaş yavaş yok ettiğinin farkında bile değilsin beni kendi sınırlarının içine aldın kardelen çiçeğim. belki de sana sınırsızım . not - -