Lys, içsel dünyasında kaybolmuş, yalnızlığına alışmış bir genç kızdır. Kitaplar onun sığınağıdır; dış dünyadan uzak, kendi düşüncelerine dalarak yaşamaktadır. Fakat son zamanlarda her rüyada gördüğü bir sembol, her an hissettiği bir çağrı ona, bildiği dünyadan çok daha fazlasının olduğunu fısıldar. Bir gün, kütüphanedeki masasında sıradışı bir kitap bulur. Kitabın kapağında ve rüyalarında sıkça gördüğü o sembol vardır. İçindeki boş sayfalar, ona bir şeyler anlatmak ister gibidir. Bu kitap, Lys’i düşündüğünden çok daha uzaklara, hiç beklemediği bir yolculuğa sürükleyecektir. Bir ağacın sırrı ve gölün yansıması, Lys’in kim olduğunu ve nereye ait olduğunu anlamasını sağlayacak mı? Gizemli bir dünya, onu kendi geçmişine doğru çağırırken, Lys’in karanlıkla ışık arasındaki sınırda yapacağı seçim, her şeyin kaderini değiştirecek.

"Unutulanlar, bir gün geri döner..." Victoria, sıradan bir gazeteci gibi görünse de, gizemli olayların peşinde koşan cesur bir kaleme sahiptir. Boş zamanlarında, paranormal vakalar ve açıklanamayan olaylar üzerine yazdığı sanal dergisi, beklenmedik bir şekilde ona kapılar açar. Yazıları, paranormal cinayetleri araştıran seçkin bir ekip olan Maleficium Aeternum’un dikkatini çeker. Ekipten aldığı teklif, Victoria’nın hayatını kökten değiştirecektir. Onlarla çalışmaya başlamasıyla birlikte, bilinmeyenlerin karanlık dünyasına doğru bir yolculuğa çıkar. Ancak bu yolculuk, sadece hayaletler ve garip olaylarla sınırlı değildir; çok daha karanlık sırlar gün yüzüne çıkacaktır. Üç ay sonra, sıradan gibi görünen bir cinayet vakası ekibin masasına gelir. Ancak ipuçlarını takip ettikçe, Victoria ve ekip arkadaşları, bu cinayetin yalnızca bir başlangıç olduğunu fark eder. Görünüşte basit olan bir vaka, devasa bir olay zincirini tetiklemiş ve Victoria’nın bugüne kadar inandığı her şeyi sorgulamasına neden olmuştur. Peki, bazen cevaplardan daha korkutucu olan tek şey, soruların ta kendisi olabilir mi? Bazen gerçeğin ortaya çıkması, karanlığın daha da büyümesine neden olabilir mi? "Sana baktığımda, dünyanın tüm karmaşasına rağmen hâlâ bir şeylerin doğru olabileceğini hissediyorum."

(tekrar yazılıyor) Astrea, kaderin soğuk eliyle beş yaşında ailesinden koparıldı. Albino teni, yaşadığı çağda bir lanet gibi görülürken; o, sessizliğin içinde büyüyüp kendini kelimelere, dillere ve ezberin sarsılmaz gücüne adadı. Yıllar onu eğdi ama bükemedi. Walker Kalesi’nin kapıları, yalnızca en yetkin olanlara aralanırdı. Ve Astrea, yoksullukla yoğrulmuş elleriyle o kapıyı aralamayı başardı. Ancak içeri adım attığında, ihtişamın duvarlarında yalnızca altın değil, gölgeler de saklıydı. Bir gün, sıradan bir görev vesilesiyle adım attığı odada; bir kedi, bir sessizlik ve bir bakışla her şey değişti. Astrea, karşısındaki adamın kim olduğunu bilmeden... O kızıl gözlerin içinde yavaşça yitmeye başladı. Ve henüz bilmiyordu: O an, bir kalp kendi yangınını sessizce başlatmıştı.

(FAN KİTAP) Dünyanın üzerinde bir zamanlar “Göksel Duâ” okunurdu. Bu dua, insanların kalbine huzur, ruhlarına denge getirirdi. Fakat bir gün, duayı taşıyan en saf melek suskunluğa gömüldü—ve o günden sonra gökyüzü kararmaya başladı. Artık kimse duayı hatırlamıyor. Sadece bir kişi, bir "yarı-kanatlı", bu duanın yankısını rüyalarında işitiyor. Ama her gece daha az, her gece daha boğuk. Ve son gece geldiğinde... dua tamamen unutulacak. O zaman kıyamet gökyüzüne tırmanacak.