Çerağ: Işık, Aydınlık. 🕯️ Menekşe, okumak için geldiği İstanbul`un küçük bir mahallesine taşındığında yolunu bulduğunu sanarken; başına gelenlerle kendini tamamen karanlıkta kaybolmuş hisseder. Mahallenin genç muhtarı Cihan ise, ağırbaşlı duruşunun ardında sakladığı sessiz ve sıcak ışığıyla Menekşe`nin karanlığa düşen yolunu adım adım aydınlatmaya yemin eder. ❗️Kitabı mart ayında yazmaya başlamış olduğumdan, aylar önceki yazılarım ve yazım tarzım bugünkünden oldukça farklı ve daha acemi. O yüzden ilk bölümlerde yazım yanlışları, mantık hataları veya acele yazılmış sahneler görebilirsiniz. Şu an bölümleri tek tek düzenleme sürecindeyim, okurken karşılaşabileceğiniz aksaklıklar olabilir. Bilginize. 🤍

Dikkat:❕ Bu kurgu bizzat gördüğüm ve kaleme olduğu gibi döktüğüm rüyamdan esinlenilmiştir. Sıradan bir kızın, Seri katille başından geçenleri ve hislerini anlatıyordur. Kan ve vahşet olaylarını detaylı şekilde anlatıyordur. Lütfen ona göre okuyunuz!! Bana alışveriş merkezine içim sıkılarak girmenin ve içim paramparça olarak çıkarılmanın nasıl bir his olduğunu sorarsanız bunun size verilebilecek en dengesiz his olduğunu söylerim. Ama bana içten içe ne hissettiğimi sorarsanız size, asla eskisi gibi olamadığımı ve içimde ki masum tarafımı orada terk ettiğimi söylerim. O ve ben karşı konulamaz iki günah gibiydik. Bana yaşattıklarına rağmen içimdekinin gerçekten aşk mı olduğunu yada sadece kafa karışıklığından mı ibaret olduğunu bilmiyorum. Bildiğim tek şey onun beni mahvettiği, beni mahvettiği gibi dünyayı da mahvettiği.

Yasmîn, annesiyle birlikte Zemheroğlu konağında çalışmaktadır. Zemheroğlu Mardin`in en köklü aşiretidir. Yasmîn`in babası bir gece ansızın annesini öldürüp, kaçtığında. Yasmîn kardeşiyle birlikte Zemheroğlu konağında yatılı çalışan olarak yarım kalan hayatına devam etmektedir. Tabii bilmediği birşey vardı, aşk. Nerden bile bilirdi ki Zemheroğlu aşiretinin ağası, Awir Hazar Zemheroğlu`nun ona göz koyduğunu!

“Arkadaş arkadaş gezebiliriz niye ki?’’ Maksadım onu kızdırmaktı. Buna sinir olduğunu biliyordum. ‘’Demek arkadaş.’’ Kafamı salladım. ‘’Hıhı.’’ Parmakları ona dolanmış ince kollarımda gezdi. ‘’Arkadaşlarına böyle mi yaparsın?’’ Çok fırsatçı bir adamdı. ‘’Ya da kilitli bir odada dudak dudağa mı gelirsin?’’ Bu iyice yutkunmama sebep oldu. ‘’Yatağına gelir misin, aynı yastığa sığacak kadar yakın uyur musun?’’ ‘’Düşünülür.’’ Dedim ince sesimle. İyice eğildiğinde bacaklarımın aralanması onu bana daha çok yaklaştırdı. ‘’Hiçbir arkadaşın sana bunu yapamaz, anladın mı?’’ Keskindi. Sertti. ‘’Seni düşünemezler.’’ Bu nereye bağlanacaktı çok merak ediyordum. ‘’Öyle mi?’’ ‘’Öyle.’’ Deyişi bile kendinden emindi. İnce parmaklarım ensesinde gezindiğinde hoşuna gittiğini anlıyordum. Birbirimizin üstünde çok etkimiz vardı. Hoşlanıyorduk belli ki. ‘’Peki,’’ gözlerinin içine baktım ‘’arkadaş, arkadaşı öper mi?’’ Hiç düşünmedi. Beni sertçe öptüğünde dudaklarım alev aldı. 04.08.2024