Asker bekar baba & rahim kanseri anne. Bir anlaşmalı evlilik kurgusu.

*Askeri Kurgu *Basılı eser *Wattpad`da 9 milyon okundu. "Aşkın en bordo haliydi bizimkisi..." Mutluluğun peşinden koşarken ayağım takılıp dizlerimin üstüne düştüğümde küçük bir çocuk gibi ağlamaya başladım. Tam o sırada beyaz atlı olmasa da yeşil kamuflajlı bir adam çıktı karşıma. İlk başta siyah botları takılmıştı gözüme. Başımı kaldırıp masallardaki gibi yüzüne baktığımda ne de uzun gelmişti boyu. Güneşi tam arkasına alan prensimin yüzüne düşen gölge, ondaki güzelliği saklasa da, o ela gözlerini görmemek için kör olmak gerekirdi. Kaşları çatık uzattığı eliyle, sert çehresi merhametini saklamak istese de, ben çoktan görmüştüm göreceğimi. Büzülen dudaklarımla, dolan gözlerimi kırpıştırarak baktım gözlerine. Tereddütle eline uzattığım elimi sıkıca kavradığı anda hiç pişman olmadım tuttuğum için ve hep iyi ki dedim...

"Şu Didem yok mu, ne yere bakan yürek yakan bir kız. Çok masum duruyor ama şeytanın ta kendisi." Cihangir elindeki meyve poşetini bırakıp, Didem`in arkasından konuşan manava okkalı bir tokat atarken, "Kes lan sesini!" sesi tüm sokağı inletmişti. Sokağın sonundaki Didem ve yanındaki en yakın arkadaşı Aslı dahi sesten irkilerek, etrafına bakındığında; çevreden insanların Cihangir ve manavın yanına toplandığını gördü. Didem, Aslı`ya "Ne oluyor?" diye sorarken, Cihangir`in, manavın yakasına yapışıp, "Bir daha ne Didem, ne de başka bir kadın hakkında o sikik çeneni açarsan, buraya gömerim seni!" adeta kükrediğini işitti. Didem ve Aslı`nın duydukları karşısında kanı çekilirken, Didem neden hakkında konuşulduğunu merak ediyordu...

"Ben ne günah işledim de bana bunu reva gördün Allah`ım?" "Saymamı ister misin?" Beste`nin cümlesi ile ters ters ona bakan Buket elindeki sarı bezi parmaklarının ucuyla tutup tekrar toz alma işine devam etti. Beste de elinde ki gazete ile pencereleri siliyordu. İlk defa ömründe gazete ile pencere silmenin zorluklarını yaşıyordu. "Beste!" Evin içinde yankılanan Buket`in sesi ile yerinde sıçrayan Beste arlasini dönüp tekrar ikizine baktı. "Noldu be?" "Tırnağım kırılmış!"