“Sevgi ile nefret arasında çok ince bir çizgi vardır. Birisinden nefret ediyorsanız ve bir gün onu yenemeyeceğinizi anladığınız zaman onu sevmeye başlarsınız.” Peyami Safa

İnsan kırıldığında o parçaları birleştirecek insanlar olmalı yanında.

“Seninle küçük bir anlaşma yapalım” gözleri ilk defa benim gözlerimi bulduğunda bunun şimdiye dek gördüğüm en değişik gözler olduğunu fark ettim. Yeşil miydi o? Bununla zaman kaybetmeden yüzüme alaycı bir ifade yerleşti. “Ne gibi mesela? Hesabı ikiye bölme anlaşması mı? Ya da bir daha içki ısmarlarken fikrimi alma konusunda bir anlaşma mı?” Aksanlı sesimi duyduğunda hafifçe başını yana eğdi, bu hareketin onu tehlikeli gösterdiğini fark ettim. Ama bu tamamen onun bakışlarından kaynaklıydı. Yeşil, çok fazla yeşil… “Tatil boyunca benimle sevgili olmanı istiyorum” Gülmeye başladım.

Bahar, kendisini takıntı haline getiren yedi bela Ersan`dan kaçarken, limana nasıl ulaştığını bile hatırlamamıyordu. Ancak tek seçeneği limandaki lüks yatlardan birine girmek ve saklanmaktı. Yağız Ege, almak için 6 ay boyunca uğraştığı işini daha kazanmadan kaybetmek üzereydi. Ta ki kapıdan Bahar girene kadar.