Kitap Tür Kategorileri

Kalbe dokunan güzel dörtlükler

kaybettim . . . İlk ayrılığımız geçen yıl bir sonbahar sabahıydı . İlk defa ayrılmıştık ayrılığın ikinci günü akşamında uzun bir mesajla atmıştı bu şarkıyı bana " S*kerim ayrılığını üç günlük dünya iki günü ayrı geçirdik yetmez mi ? demişti . O gece saatlerce ağlamıştım bu şarkıyı dinleyip mesajı  okuyarak . İki hafta önce maçı vardı , okul çıkışında beni durağa bıraktı . Hava yağmurluydu ayrılık vakti geldiğinde ben onun beresini ve dokunmaya kıyamadığım saçlarını düzeltip soğuktan kızaran ellerini minik montumum cebine soktum ." Ellerin ne kadar da sıcak dedi . Gülümsedim ve nihayetinde otobüs geldi . Binerken Hoşçakal sevdiğim ,dedi . Oysa hiç huyu değildi . Nerden bilebilirdim ki onu son görüşüm olduğunu , sabahın 5`inde kardeşi aradı . Kaza yapmışlar . . . Yoğun bakıma alınmış geceden ameliyata girmiş saçlarını çok severdim , saçlarını kesmişler . . . Ayrılırken elimi tutan elleri şimdi buz kesmişti sabahına kaybettim ben onu. Geceden beri zihnimde kalanlarsa hiç susmayan çığlıklar... Toprağını avuçladım çok soğuktu iyi de benim Girayım soğuğu sevmez ki . O ilkbahar adamıdır bu mevsimde üşür şimdi . Özür dilerim sevgilim ellerini ısıtamadım . Tutamadım seni . Giderken hep görüşürüz derdin sen , son gidişinde hoşcakal dedin . Söylesene sevdiğim sen yokken ben nasıl hoşça kalayım . Sen demiştin Girayım üç günlük dünya iki günü ayrı geçirdik yetmez mi diye , 21 gün oldu Giray yetmez mi ? Senle dolu hayallerime yazık değil mi ? Sen inandırmadın mı beni masallara , rivayetlere ? Her şey bir rivayetle masalla başlamadı mı ? Kalk Giray artık yetmedi mi ? hangi masal kitabının , rivayetinin sonu kötü bitmiş ? Hani iyiler hep kazanır,aşıklar sonsuza dek mutlu yaşardı ? 21 gün oldu Giray yetmez mi? Sen gittin ben de, kendi mi iklimsiz bir kentin limanında buldum. Gözyaşlarımda boğuluyordum. Canım yanıyor... Soğuk karanlık geceler de o çok korktuğum sensizlik ile kalakaldım .  Sen beni inandırdın kırık dökük imkansız masala sığınıyorum . Umay`ın kanatsız kaldı Giray... Güven tuğlalarıyla kurduğumuz dünyamızı içten yıktın . Hani beni bırakıp asla gitymezdin , ben o tuğlaların altında eziliyorum Giray . Tek çare o tuğlaları kaldırıp fırlatmak ama ben sensiz yapamıyorum , gel artık ne olur kanatlarım kırıldı ve canım çok yanıyor... Bazen yüzümüzde buruk bir tebesümle bile bile ilerleriz . O yolda işte bu da o yollardan biri olacak galiba çok heyecanlıyım yazdıklarımı paylaşacağım için umarım seversiniz ...

Bir mürekkeb damladı kağıda kağıt boyunca kaydı en sonunda da masada durdu. Geçtiği yerden koyu mavi bir iz bıraktı. Kan sıçradı o kağıda silahı tutanın eli titremedi gözünü kırpmadı ardına bakmadı ölümü seyretmedi bir maske taktı, kandan yapılmış tahta oturdu diz çöktü herkes önünde ama her birinin elinde bir bıçak arkasını döndüğünde saplamak için hazır. Yer yer dehisti isimler ama kadere kan bulaştı ölüm de öldürmekte doğal oldu onlar için kanlı saltanatın devamı için kan gerekti. Bir kurşun yardı geceyi kralın kalbine saplandı suç muhafıza atıldı oysa krali öldüren soytarıydı sırada hedefi ise prensesti. Ama bilmediği bir şey vardı prenses kraldan daha güçlüydü çünkü hem kralın hemde kraliçenin kızıydı. 01.01.2024

Yıllar önce yaşanan aşkı bir daha yaşayabilirler mi?